Gastroscopie

Hoi dames,

Al heel wat jaar heb ik iedere dag last van mijn maag onder andere, misselijkheid, maagzuur, eten wat haast niet verteerd, opboeren etc. Heb al verschillende medicatie gehad maar niks slaat aan. Jaren stelde ik een gastroscopie uit (in de maag kijken met een slang). Tot op maandag ik had weer zo'n pijn me maag en weer zo misselijk dat ik dacht oke ik ga naar de dokter en wat ze zegt , zegt ze en ga ik maar doen.

Eenmaal bij de dokter kreeg ik te horen dat ik voor een gastroscopie moest.. SLIK maar goed ik ga dit deze keer doen het MOET.. Ze is bang dat me maagklep niet goed werkt.

Gelijk gebeld voor een afspraak en kon vandaag (gelukkig) al terecht. Te lang wachten vind ik al helemaal niks.

Vanaf gister avond niks meer gegeten en gedronken en me vanmorgen om half 11 gemeld. Ze liepen zoals gewoonlijk uit waardoor de zenuwen met de minuut erger werden.

Eenmaal mocht ik naar binnen alleen mocht mijn vriend niet mee dit maakte me nog angstiger maar het MOET bleef ik me herhalen. Mocht er ooit een kindje komen dan wil ik ook in de middag me boterham willen eten en daarna gewoon lekker door de dierentuin lopen zonder dat ik me erg ziek voel of zelfs moet overgeven. Dus ik dacht maar hier doe ik het voor.

Ik kreeg een keelverdovingsspray.. WERKT VOOR GEEN METER maar het idee is leuk..

Daarna moest ik gaan liggen en werd het licht gedimt . 2 assistenten achter me en de dokter voor me , helaas kon ik niet mee kijken en keek ik naar vreselijke pompjes waar daarna allemaal rotzooi doorheen kwam .. Niet echt iets om je af te leiden..

Ok mevrouw u mag zo als je het slangetje bij je keel voelt gaan slikken en nogmaals en dan nog een keer. Nja slang naar binnen (slikken lukte niet goed) k zei haal die slang eruit maar dat deed mnr niet ( ene kant logisch ) Dus tja dan ben ik echt met mijn eigen karaktertje dan trek ik hem er wel uit.. -.-' ...

De tranen liepen over me wangen en vroegen of ik het nogmaalswilde proberen , ja dat wilde ik wel.

Nou slang naar binnen en paar keer geslikt , veel kokhalzen en toen ging het mis.

Ondanks dat ik niks had gegeten en gedronken ging ik toch over me nek met zuur /slijm en weet ik het wat allemaal.

Het ademhalen ging goed alleen tot dat ik over me nek ging alles kwam omhoog maar liep ook weer terug me keel in dus toen kwam het idee van stikken en raakte ik in paniek.

De assistent achter me zei begevenmoment HIJ MOET ER NUU !!!! UIT ANDERS KRIJGEN WE EEN GEVAARLIJKE SITUATIE. met een paniek stemmetje hmm had ze beter niet kunnen zeggen want toen werd ik helemaal gek en nog zieker.

De dokter heeft hem er daarna zsm uit gehaald en toen werd ik nog even ziek daarna ging het wat 'beter' .. Het was gelukt toen ik dat hoorde was ik allang blij.

Eenmaal in een andere kamer mocht me vriend bij me en barste ik in tranen uit wat waren dit angstige minuten..

De dokter kwam met de voorlopige uitslag. GEEN AFWIJKINGEN HELEMAAL NIKS.. welheeft hij een advies naar de huisarts gestuurd waar ik morgen naar toe zou moeten..

Toen ik buiten was kon ik alleen maar janken ik zei tegen me vriend het KAN niet dat het niks is .. Tuurlijk hoop je ergens dat het meevalt maar ik had liever dat ze zeiden je hebt dit we doen er dit aan dan dat ik nu nog niks weet :(..

Op woensdag is me huisarts er meestal niet dus ik belde ernaar omdat je dan vaak word je doorverbonden. Maar toen ik belde voor een afspraak voor morgen kreeg ik de dokter zelf aan de telefoon. Ik vertelde hoe en wat en ze keek in de computer en zag inderdaad staan dat er geen afwijkingen of wat dan ook is gevonden..

Dus ik weer maar HOE kan ik dan zo ziek zijn overgeven , vol gevoel etc kan ik me toch niet verbeelden me eten komt omhoog dit dat zus zo..

Zegt ze doodleuk JE BENT TEVEEL BEZIG MET ZWANGER WORDEN DUSJA. (kan ze niet weten hoe ik ermee bezig ben aangezien we het daar nooit over hebben gehad.)

Dus ik werd een beetje kwaad van ik heb het al sinds de eerste klas van de middelbare school dus hoe kan dat nou..

Toen zei ze maarja als er niks is tezien dan is er niks (wel met andere dokter woorden).

Maar kom morgen ochtend langs en dan hebben we het er verder over .

Dus nu moet ik morgen naar de dokter me vriend gaat mee die zit al vanaf kleins af aan bij haar en is best kwaad want, hij ziet gewoon dat ik iedere dag me zo ziek voel en deels is er mee te leven maar ik wil later ook gewoon uit eten kunnen met me kindje(s) en daarna me goed voelen!

Nu maar afwachten op morgen .. Ben momenteel erg emotioneel van het onderzoek echt ik raad het aan als je en roesje kan krijgen doe dit dan. Ik wilde het 'heel stoer' niet omdat, je meer kans heb op complicaties erna (maagbloeding/longontsteking) maar mocht ik het nogmaals moeten dan zeker met een roesje.

Hopelijk hebben sommige mensen hier wat aan en die het moeten ondergaan sterkte.

Liefs,.