Heyyyyyyy daar ben ik zelf dan 'eindelijk'! Bruce is gisteravond geboren om 23.16 uur, en woog 2770 gram en is 49 centimeter. De bevalling was op zich te doen (vergeleken met vele andere bevallingen), maar toch een stuk heftiger dan de eerste. De weeën waren veel pijnlijker aan het eind. Het persen zelf ging best, alleen dit duurde ook langer dan vorig jaar. Toen 4 minuten, nu iets van 18 minuten (wat ook niet veel schijnt te zijn).
Een paar van mijn angsten zijn uitgekomen, waaronder de vacuümpomp en een klein scheurtje waardoor ik 2 hechtingen kreeg. De verdoving voelde ik wel prikken, maar daarna heb ik er niks meer van gevoeld. Bruce kreeg ik een paar seconden bij me, daarna werd hij meegenomen en kreeg hij zuurstof. Omdat hij nog helemaal niet was ingedaald, is het voor hem erg snel gegaan na het breken van de vliezen (ging spontaan tijdens een perswee). Vandaar dat de vacuümpomp eraan te pas moest komen, zodat hij er snel uit kon. Hij maakt het goed en ik ben harstikke blij met hem. Het is nog niet te begrijpen, iedere keer als ik hem zie.
Borstvoeding ging goed in het ziekenhuis. Thuis wilde hij niet drinken, maar dat schijnt te komen door de vele indrukken. Hij slaapt de hele dag en huilt amper.
Bruce lijkt als 2 druppels water op Aidan.
Nu stop ik want er komt bezoek. Hier nog 4 foto's alvast.




reacties (0)