En daar zijn we dan alweer in week 31 aangekomen. Het gaat nog steeds goed met ons. Brucie groeit goed, en ik ook hahahaha. Ik voel me soms echt een zeug. Niet door mijn buik, maar door de rest van mijn lichaam waar ongewenst vet zich ophoopt. Nou ja, ook wel een beetje mijn eigen schuld. Ik beweeg niet veel sinds ik thuis zit, en eet gewoon waar ik trek in heb, al is het een halve bak schepijs in één keer, met het excuus in gedachten: "Nu kan het nog." Eigenlijk kan het nu natuurlijk ook niet, maar ik weet dat ik in het verleden ook best makkelijk kon afvallen zonder te hoeven sporten, dus daar klamp ik me dan maar aan vast. Zo'n 2 of 3 maanden na de bevalling ga ik weer 'lekker' het South Beach dieet volgen. Hopelijk is het dan nog warm weer, dan is het makkelijk vol te houden. Iedere dag aan de sla en komkommers. Verder zal ik nog wel vitamines slikken en veel wandelen. Dan moeten die kilo's er toch wel weer afvliegen!
Tot zover het lichamelijke deel.
Geestelijk gaat het eigenlijk ook goed met mij. Ik zie nog niet eens op tegen volgende week. Het is dan weer Koninginnedag, precies een jaar na het slechte nieuws. Zondag over een week is het 3 mei, de geboortedag van Aidan. Het afgelopen jaar is echt heel erg snel gegaan. Gek genoeg zit ik ook niet tegen die dag aan te hikken. Ik denk meer aan week 34, en dat is 16 mei. Ik denk dat als ik eenmaal in week 35 ben beland, dat ik dan een soort van opgelucht adem kan halen. Maar misschien ben ik dan juist wel nerveuzer... eigenlijk weet ik het nog niet. Gelukkig voel ik baby goed bewegen, bijna de hele dag, dus dat maakt het ook een stuk makkelijker om er doorheen te komen. Hoe dan ook, het blijft afwachten tot op het laatste moment.
Ik merk dat Angelo het ook best wel spannend vind. Gisteren vroeg hij: "Nog anderhalve maand hè?" Ik zei: "Ja zoiets, 7 of 8 weken." Daarna ging hij gelijk weer tegen mijn buik praten en zei: "Nog even volhouden hè jongen!" Hij vraagt ook vaak of baby nog druk is. Als ik dan zeg dat hij de hele dag wild is geweest, dan klinkt hij meteen opgelucht: "Oh gelukkig."
Het komt gewoon goed nu, dat kan niet anders... Ik ga er vanuit dat hij over iets meer dan 7 weken geboren is, en gezond en levend in zijn wiegje ligt!
reacties (0)