Mijlpaal: 28 weken!

Vandaag hebben we weer één van mijn mijlpalen behaald: 28 weken! Nu zitten we dus alweer in het derde en laatste trimester. Wat gaat dat snel zeg, ik ben echt blij. Dit is ook de grens die jaren geleden voor levensvatbaarheid werd aangehouden, dus tegenwoordig zijn de kansen dat de baby het overleeft als hij nu geboren wordt nóg groter. (Al weet ik zeker dat hij nu nog niet geboren wordt..) Ik heb nog enkele mijlpalen te gaan. Tot nu toe gaat het allemaal goed, maar het blijft uiteraard spannend.

Baby beweegt regelmatig. Gister was hij wel rustig, maar ’s avonds in de auto werd hij gelukkig weer druk. Ook vanmorgen toen ik wakker werd, was hij al bezig, en nu zie ik weer mijn buik bewegen.

Ik kan bijna niet meer wachten tot juni. Vooral als het zulk mooi weer is als gisteren (officieel de eerste warme dag van dit jaar), dan krijg ik gewoon zin om te bevallen!! Natuurlijk moet hij nog een week of 9 blijven zitten, maar daarna mag hij van mij wel komen hoor!

Vaak denk ik al aan de bevalling, en dan heb ik er echt zin in. Ik zie er helemaal niet tegenop, en ben er ook niet bang voor. Dat komt waarschijnlijk door de vorige bevalling die zo goed ging, en mijn voorgevoel zegt dat het weer zo gaat, alleen nu met een levend kind. Dat zou geweldig zijn!

Vanmiddag zou het nog mooi weer worden. Ik hoop het maar, want ik was van plan om mijn balkon eindelijk te vegen en boenen. Dat wil ik namelijk al meer dan een jaar doen, maar steeds ben ik te lui of denk ik ‘Laat maar, ik zit er toch niet op.’ Ook wil (= moet) ik mijn ramen nog zemen. Gisteren heb ik ook al een hoop gedaan in huis. Gewoon een lijstje gemaakt en als ik iets af had kon ik het doorstrepen. Zo bleef het tempo erin zitten, want anders stop ik er ook gauw weer mee.

Nou, nu weer verder genieten van de kleine Bruce, en uitkijken naar de volgende mijlpaal: 30 weken, dan is er ¾ van de zwangerschap voorbij. Voor mij al wat eerder, maar ik reken gewoon zoals iedereen.