'Voornamen - tips'

"Iedereen kent het verschijnsel “modenaam” wel, zo’n voornaam die uit het niets opduikt en ineens lijkt iedere baby in de omgeving Max of Iris te heten. Op deze pagina vind je een paar richtlijnen over hoe je ervoor kunt zorgen dat je kind een naam heeft die positief opvalt, ook in combinatie met de achternaam. Om boze mail te voorkomen: de uitspraken op deze pagina vertegenwoordigen mijn mening, het is heel goed mogelijk dat deze afwijken van eh… jouw smaak bijvoorbeeld.

Kies de minst voorkomende achternaam
Binnen één jaar krijgt ongeveer de helft van de kinderen een unieke achternaam, de andere helft deelt zijn of haar achternaam met een ander kind in Amsterdam. De meest voorkomende achternamen zijn:

Jans(s)en
(de) Jong
(de) Vries
Bakker
Smit
(van den/der) Berg
Visser
(de) Groot
(de) Boer
Meijer
Mulder
(van) Dijk
Singh
Vos
Bos

Als je met je partner kunt en wilt kiezen welke van de twee achternamen het kind krijgt, zorg dat de minst voorkomende achternaam wordt.
Verder is het handig om te kiezen voor een achternaam met een voorvoegsel. Slechts 17% van de kinderen heeft een achternaam die met bijvoorbeeld “van” (6%), “de” (4%) of “van der” (3%) begint. Het is natuurlijk wél het leukst als er “de la” of “van het”, maar helemaal als er “von” of “auf dem” voor staat.

Geef géén twee voornamen
Als je origineel wil zijn, geef je je kind gewoon één voornaam (wel zo praktisch, je gebruikt “volgende” namen toch nooit), of geef je kind drie en liefst méér voornamen.

Maak je niet al te druk
Gemiddeld deelt ieder kind zijn of haar voornaam met zo’n twee tot drie andere kinderen. Er komen iedere dag nieuwe namen bij, die het aantal populaire namen weer compenseren. Ongeveer 1 op de 5 kinderen krijgt een naam met een unieke spelling. Meisjes krijgen iets vaker een unieke naam dan jongens.

Maar vermijd in ieder geval deze namen…
Het is niet verstandig om je kind een bekende “traditionele” naam te geven, want die zijn op dit moment absoluut in. Dus ga van de gebaande paden en bewaar Sara, Isabella (Isa), Hanna, Anna, Eva, Emma, Laura, Lisa, Noa, Nina en alle andere -a namen maar voor de volgende generatie. Ook voor jongens geldt: nu even geen Thomas (Tom), Maximiliaan (Max), Ruben, Noah, David, Daniël (Daan), Nicolaas (Nick, Nicky), Samuel (Sam) en Lucas (Luuk) meer. Pak zelf even het Oude Testament erbij en kies eens iets nieuws.
Grijp in elk geval geen Scandinavisch woordenboek: ook Sven, Lars en Niels kunnen niet meer.
Ook voor Moslimouders geldt: niet in ieder gezin hoeft een Mohammed en een Yasmine te zijn. Er zijn vele namen in -bijvoorbeeld- de Koran te vinden, die óók zijn toegestaan.

En ook deze namen niet…
Voor ouders die zelf aan het knutselen slaan: nu populaire zelfverzonnen meisjesnamen met meerdere lettergrepen die er ongeveer zo uitzien: “CH….A” (Charmera, Chanequa) of “SH….Y” (Sheranie, Shannely) zullen al snel gedateerd zijn. Hetzelfde geldt voor verzonnen jongensnamen die eindigen op -IO (Chivencio, Damilio, Delivio, Venitcio) of -O (Django, Dyllano, Romello). En al hoewel er door Amsterdamse ouders eindeloos gevarieerd wordt met spelling (-tio, -cio, -cyo etc.), ziet het er niet altijd even intelligent uit…
[NB: Met dank aan Bas Belleman, die mij na het lezen van deze pagina mailde: “Jazzliefhebbers zullen vaak de naam Django Reinhardt kennen. Dat was een briljante gitarist, waarnaar een of andere fan vast wel eens zijn zoon zal hebben vernoemd.” Met Idolswinnaar Boris Titulaer, die zijn zoontje in 2002 Django noemde, heeft Bas helemaal gelijk. Alhoewel de originele Django eigenlijk Jean Baptiste heette, maar ik ga hier geen definitiestrijd over “verzonnen namen” voeren. *grijns*]
Kies een voornaam die niet met een M of een A begint
Verreweg de populairste letters om een meisjesnaam mee te laten beginnen zijn de S, de M, de A en de L. Als je origineel wil zijn, laat je een meisjesnaam beginnen met een Q, een U of een X.

Voor jongens zijn de populairste beginletters de J, de M en de A. Originele jongensnamen beginnen met een Q, een U, een X of een Z.

Kies een naam die laat zien of het om een jongetje of om een meisje gaat
Doe je kind een plezier en zorg dat je aan de naam kunt zien of het een jongetje of een meisje is. Het kan erg irritant zijn om altijd uit te leggen dat je Noa(h), Robin, Sam, Nicky, Bo, Jip of Marijn eigenlijk een jongetje c.q. meisje is. Geef als de naam het toelaat liever een “echte” voornaam, je kunt dan altijd een roepnaam gebruiken die van deze naam is afgeleid. Dus Nicolaas en Nicole (Nicky) en Samuel en Samantha (Sam).

Zorg dat behalve door jou de naam óók door het kind en anderen geschreven kan worden.
Alternatieve schrijfwijzen zijn meestal alleen maar irritant, niet origineel. Geen mens wil zijn leven lang uitleggen dat hij of zij Maxx (Max), Dillon (Dylan), Borys (Boris), Damey (Demi), Juli-Jan (Julian), Pyter (Pieter), Mariya (Maria) of Yoëll (Joël) heet. Als je toch wil experimenteren kun je dat beter in de tweede naam doen; die hoef je namelijk meestal alleen op te schrijven en niet uit te spreken.
Voor sommige namen zijn de afgelopen twee jaar in Amsterdam alleen al zoveel schrijfwijzen gebruikt, dat het misschien de moeite is om een andere (eerste) voornaam te kiezen:
Duna, Doenia, Doenja, Dounia, Dunya, Duña, Dunja, Dünya, Dounya, Dounhia, of
Joeri, Youri, Yuri, Joery, Juri, Joury, Joerie, of
Zainab, Zaineb, Zeinab, Zeynep, Zinab, Zineb, Zeneb, of
Jamy, Jaimy, Jaimey, Jaymee, Jamie, Jaimi, Jamey, Jaimie, Jemey, Jaime, Dyami.
Maar met een beetje fantasie maken mensen ook van alles met de naam Giovanni: Giovanny, Chovanny, Jovainy, Givenny, Yévani, Yovainy, Shivani, Shivanie, Shiwanie.
Of van een afgeleide van de islamistische naam Aisha: Lakeesha, Lakheesha, Lakeisha, Laquishia, Lakesha, Lakeysha, Lakeyshia, Lakhisha, Likisha, Lekisha. Aan deze stroom zal voorlopig nog wel geen einde komen, er zijn immers nog veel “originele” spellingen te bedenken…

Kies een naam die mensen buiten de familie ook uit kunnen spreken…
Alhoewel een aantal ouders na de geboorte van hun kind (weer) in een land gaan wonen waar het een hele gewone naam is, kunnen we er toch vanuit gaan dat dat toch voor de meeste van deze naamdragers niet geldt. Ik denk dat het voor veel kinderen niet leuk is om een naam te hebben die zelfs hardop gespeld of uitgeschreven lastig uit te spreken is. Voor voorbeelden zie hieronder.

en die ook over 15 jaar nog leuk is
Hou er rekening mee dat een kind groter wordt. Het is echt niet leuk als je op je 25e een baan moet zoeken en je naam is “Puk”, “Boy” of “Bibi”. Zorg dat een kind altijd kan terugvallen op een “echte” naam (bijvoorbeeld de 2e naam). Voor meer voorbeelden zie hieronder.

Maar… zeg maar “Kees”
Mboup, Shuhayindra, Ruçentney, Rayyaan, Quinzaïro, Ponnompalan, Phillepine, Mijangelo, Lachaune, Keyshawn, Kamalambikai, Joerdayenne, Jhaleesa, Jernonimo, Jahcysha, Ikechukwu, Hortense-Femke, Gwyncirillio, Gitangelie, Fylya, Eyyub, Dashahndryll, Cuitláhuac, Chiagoziem, Chardonnay, Chaimae, Amandlenkosi, Zjargalsaichen

Maar uiteindelijk…
“Wat de meeste mensen eigenlijk bedoelen als ze zeggen een “unieke” naam voor hun kind te willen, is dat ze een naam zoeken die iedereen kent, die iedereen mooi vindt, maar die niemand heeft. En dat is natuurlijk een compleet onmogelijke opdracht!” (Namendeskundige Cleveland Evans op Fredericksburg.com)"

Bron: voornamelijk.nl