Vandaag ben ik 25 jaar geworden. Om iets over half 11 's morgens werd ik geboren, na een knip, omdat mijn moeder geen persweeën had, en er dus haast gemaakt moest worden. Nummer 1 in de top 40 was van Ryan Paris, het nummer Dolce Vita. 25 jaar geleden was het zondag. Altijd dacht ik dat ik zoveel geluk had met alles (geld, werk, vakanties, gezondheid etc...) omdat ik een zondagskind was met het sterrenbeeld maagd. (HOE bijgelovig kan je zijn?! haha) Ook zei ik altijd met alles: "Pff dat komt wel goed, ik ben op zondag geboren." Stiekem denk ik nog steeds zo af en toe, dat alles wel goed komt. Alleen het probleem is dat ik er niet vanuit durf te gaan.
"Een zondagskind is letterlijk een persoon die op een zondag is geboren. In figuurlijke zin is een zondagskind een geluksvogel, iemand die veel geluk heeft in het leven. In de psychologie is een zondagskind iemand die altijd het positieve van alles inziet, hij/zij houdt ervan om mensen te leren kennen en kan met iedereen opschieten. Een zondagskind kan dus met de schoonmaker net zo goed opschieten als met de baas. Het lijkt alsof een zondagskind altijd geluk heeft, maar het is eigenlijk omdat deze persoon met iedereen goed op kan schieten, en iedereen gunt hem/haar dus ook van alles." Bron: Wikipedia
Mijn ouders zijn pas terug van een vakantie op Corfu, in Griekenland. Ze hadden er op één van de laatste dagen gesproken met mensen uit Zwolle. Mijn moeder vraagt (blond): "Waar ligt dat? Ken ik helemaal niet." Ach ja, Zwolle is maar de hoofdstad van Overijssel, en er wonen slechts 117.000 inwoners, dus natuurlijk kent ze dat niet hahahahahaha. (Vlaardingen telt er ongeveer 71.000) Maar waarom begin ik over Zwolle? De laatste keer dat ik die naam in mijn mond nam, was op de basisschool met topografie denk ik. Nou, omdat ik dus zaterdag naar Zwolle ga, want waarschijnlijk ga ik een auto kopen. Spreken we hier weer van toeval, of toch niet?
Normaal gesproken begint een jaar in januari, maar mijn jaar begint al sinds ik me kan herinneren in september. Ik denk omdat dan de scholen altijd beginnen, en dus het nieuwe jaar weer. Agenda's wil ik ook altijd vanaf september hebben, niet vanaf januari. Op dit moment heb ik ook echt het gevoel dat het nieuwe jaar weer is begonnen. De drukte weer overal, na zo'n stille zomervakantie. De tv-programma's worden weer wat leuker, minder herhalingen. Een nieuw begin dus. Het voelt weer alsof ik naar dingen kan gaan uitkijken. Auto, werk, baby?????!
Mijn verjaardag vier ik niet. Alleen komen morgenavond mijn ouders, zusje, (ex-)buren en papa op bezoek. Als Aidan nog had geleefd zou ik mijn hele familie hebben uitgenodigd, maar daar heb ik nu geen zin meer in. Misschien vier ik het volgend jaar wel, maar dat hangt dus af van wat er gaat gebeuren in het komende jaar. Net zoals vorig jaar, heb ik nu helemaal geen idee hoe ik er over een jaar weer bij zit. De tijd zal het leren!
PS: Op mijn gallerij zijn de schilders bezig met verven. Wat hoor ik klinken uit hun radio?? Bruce Springsteen met het nummer Better days.... Hmmmm
reacties (0)