Schuldgevoel

je hoeftt je niet schuldig te voelen en denk als je terug zwanger wordt dat aidan erover zal waken en dat hij wil dat zijn mama gelukkig is . dat hij zal waken over jullie omdat hij het niet gekunnen geeft want hij wil dat je weer lacht in het leven .en weet maar zkeer dat hij in je hart blijf en dat dichter bij is dan je denkt groetjes c

lieve eva je hoef je niet schuldig te voelen meisje ik weet zijn loze woorden
en niemand kan jou helpen dit gevoel te doen we gaan
maar je had een prima mama geweest voor jou mannetje
en dit lieve engeltje zie nu dat ze mama naar een ander kindje verlang
is heel normaal en hij word alleen maar blij als zijn toekomstige broertje of zusje bij zijn papa en mama mag zijn
hij weet dat jullie hem nooit zullen vergeten

dikke knuff marja

Hoi wijffie Omdat je doorgaat met leven wil niet zeggen dat je niet aan hem denkt of hem vergeten bent. Als mensen zulke dingen denken is dat hún probleem, niet het jouwe. Dit zijn heel normale gevoelens die horen bij het rouwproces. Gelukkig vóel je je ook niet schuldig aan de dood van je zoon. Je kon er ook helemaal niks aan doen. Tja die gevoelens krijgen in de loop der tijd een plekje. Het is juist goed dat je het nu zo verwerkt ipv zo doorgaan zonder erbij na te denken of iets te voelen. Anders zou je het later op een onverwacht moment weer op je bordje krijgen. Lees je erover? Misschien dat dat je een beetje zou helpen? Veel kracht bij deze wisselende emoties! Liefs, Nikton

Lieve Eva,

Ik snap dat je je schuldig voelt als je even niet het volle verdriet voelt en naar de toekomst kijkt. Maar dat je doorgaat laat alleen zien dat je een vechter bent, en zegt niks over je verdriet en je liefde voor Aidan. Je wilt gewoon heel snel weer opnieuw beginnen en ook weer opnieuw zwanger worden. Hoe sneller jij weer kunt lachen en kunt leven, hoe sneller je daar weer helemaal voor klaar bent. Je wilt toch geen emotioneel wrak zijn als je volgende kindje in je groeit..? Is wel makkelijk gezegd om weer van het leven te genieten, moeilijker te doen. Wees dus blij met de momenten dat je het even kunt loslaten.

En nee, zelf kan ik het ook nog niet.. Ik ben ook de helft van de tijd verdrietig en de andere tijd voel ik me schuldig omdat ik vooruit kijk terwijl mijn dode kindje nog in mijn buik zit. Maar mij geeft het veel steun om aan jou te denken, wat jij hebt meegemaakt en hoe sterk jij bent. Ik hoop dan ook dat je echt snel weer opnieuw zwanger wordt zodat je een hoopgevend voorbeeld kunt zijn voor velen.

Heel veel sterkte

Lieve eva

Aiden kon zich geen lievere mama voorstellen dan jij. Het is normaal dat je af en toe lacht of aan andere dingen denkt. Het is een soort van bescherming die je lichaam voor je heeft die ervoor zorgt dat je niet helemaal instort.
en ook al is dat soms aantrekkelijk om te doen...voor aiden zijn broertje of zusje moet je door.
denk maar eens hoe trots aiden zou zijn als jij hem een broertje of zusje kan geven.
waar je ook aan denkt of waar je je ook aan ergerd, aiden is en blijft steeds in je gedachten!
begrijp best hoe je je voelt, ik kan het soms ook niet opbrengen om naar vincent te gaan.
de gedachte alleen al maken me aan het huilen....
lieve meid, ga door en vecht dat zou aiden gewild hebben!
heel veel liefs en sterkte, je kan altijd bij me terecht!!!
dikke zoen xxxx

Lieve Eva, niet doen, schuldig voelen! Jij leeft door, jij moet door en dat mag je jezelf niet kwalijk nemen. Elke dag (of om de dag) er heen wordt niemand beter van ook je kleine mannetje niet. Hij is bij je en hij blijft voor altijd bij je, in je hart. Dus leef alsjeblieft door en geef jezelf tijd en geniet van de dingen waar je van kan genieten!!!! Zet em op, meissie!!!

hey.je moet je niet schuldig voielen als je een dag niet bij zijn grafje bent geweest want hoe dan ook in je onbewust zijn denk je echt wel aan hem hoor.
En wat betreft dat je zoveel bezig bent om weer zwanger te raken is alleen maar positief je gaat verder met je leven en daar is niks mis mee weet zeker dat je kleine vent (ook al is ie er niet meer)er juist trots op zal zijn dat hij een sterke mama heeft .groetjes marijke

Oh ik kan me jou gevoel zooooo goed voorstellen! natuurlijk weet ik niet wat het is maar t zal het moedergevoel wel zijn! Maar weet je jij zult jou kleine engeltje nooooooooooit vergeten niet uit je hart en niet uit je hoofd en Aidan weet dat echt wel hoor!!! Het zal je hele leven blijven. Aidan heeft jullie als ouders uitgekozen en ik denk dat hij zich geen lievere mama heeft kunnen wensen! Echt ik hoop dat er snel een nieuw engeltje op jullie pad komt!!! Liefs Marloes