Keuzes, keuzes en nog eens keuzes!
Thuis of ziekenhuis?
Veilig bevallen??!
Borstvoeding of flesvoeding?
Thuis of ziekenhuis?
Jarenlang had ik in me hoofd dat als ik ooit een kind krijg, dan is dat thuis. Waarom weet ik niet, misschien omdat ik zelf thuis geboren ben, of omdat ik niks van ziekenhuizen weet en wil weten. Ik weet het niet. Toen ik net zwanger was dacht ik 'Oh nee, ik wil in het ziekenhuis mijn kind krijgen. Stel je voor dat er iets niet goed is of gaat.' Dat had ik toen ook doorgegeven aan die verloskundige toen ze vroeg of ik thuis wilde bevallen of in het ziekenhuis. Beetje voorbarige vraag vond ik het eigenlijk, je kon nog niet eens zien dat ik zwanger was en er kon nog van alles mis gaan, dus ik zei natuurlijk ziekenhuis. Niet veel later dacht ik 'Ben ik nou helemaal gek geworden, ziekenhuis?! Ik HAAT ziekenhuizen al mijn hele leven en zelfs onder een ziekenbezoek wil ik liever uitkomen!' Mocht er iets al niet goed gaan, dan kan ik altijd nog naar dat ziekenhuis, 3x vallen en ik ben er al. Vanuit mijn keukenraam kan ik het al zien...
Dus de eerstvolgende keer bij de verloskundige heb ik gezegd dat ik toch thuis wil blijven, en dat heeft ze gelijk in de computer veranderd. Toch wel zo fijn, je eigen douche, wc en vooral bed.
Veilig bevallen??!
Nooit ben ik bang geweest voor weeën, alleen voor het moment dat het hoofdje erdoor moet. 'Weeën voel je aan de binnenkant van je lichaam, dat kan ik wel aan, maar pijn aan de buitenkant doet zeerder.' Dacht ik altijd. Nu had ik op internet een boek gezien van Beatrijs Smulders: Veilig Bevallen.
Het boek dat je niet schijnt te kunnen missen voor een goede voorbereiding en het geeft vertrouwen en zelfs zin in bevallen. Dus ik gelijk besteld. Vrijdag kreeg ik hem binnen, en heb gelijk een hoop ervan gelezen. Nou, nu ben ik dus wel bang voor weeënpijn geworden en ook nog steeds voor dat grote hoofd dat eruit moet komen. Als ik lees over weeën en 'heftige pijn' word ik al zenuwachtig. Hier een stukje van een Gouden Tip: "Zolang je twijfelt, zijn de echte weeën nog niet begonnen. Echte weeën zijn zo onmiskenbaar en pijnlijk, daar kún je niet omheen."
Nog een stukje wat mij veel zin
en vertrouwen geeft in de bevalling: "Hoe voelt een wee?
Wat maakt weeën nu zo pijnlijk? Een van de oorzaken van de pijn is de rek op de baarmoedermond. Er is een grote gelijkenis - zowel qua vorm als qua gevoeligheid - tussen je eigen mond en de baarmoedermond. De enorme rek op de baarmoedermond tijdens een wee is goed te vergelijken met de rek op je mond wanneer je die met twee vingers in je mondhoeken heel hard uit elkaar zou trekken."
'Ach joh, de weeën zijn het ergst, van de rest voel je haast niks.'
Toen ik dat hoorde van veel mensen was ik nergens meer bang voor.. Tot ik dit las, uit hetzelfde boek:
"Het perineum - het stukje huid tussen vagina en anus - is normaal gesproken redelijk dik en stevig, maar op het laatst van de uitdrijving wordt het zover uitgerekt dat het flinterdun wordt. Dat voel je! Het geeft een heel gespannen en 'vol' gevoel; alsof je vagina en schaamlippen in brand staan. Vrouwen schrikken daar vaak even van. Ze zijn bang dat het hoofdje er niet doorheen kan en krijgen het gevoel dat de vagina en schaamlippen gaan scheuren. Dit branderige gevoel hoort erbij. Het is heftig, maar gelukkig van korte duur." Je begrijpt vast dat ik nu niet meer kan wachten, en er echt zin in heb gekregen! Heerlijk, pijn is fijn...
Borstvoeding of flesvoeding?
Ook hierover had ik jarenlang dezelfde mening: FLESvoeding natuurlijk! Zelfs een paar weken terug dacht ik er nog zo over. Dat heb ik dus ook weer doorgegeven aan de verloskundige toen zij daarom vroeg. Ze probeerde nog iets van: "Je kan het ook combineren." Maar ook daarop zei ik uiteraard gelijk nee.
Redenen genoeg: Borstvoeding is iets voor dieren, of mensen in Afrika die geen Nutrilon, Friso of Similac voor handen hebben. Voor mensen die achter een boom bevallen. Ik vond het armoedig en dierlijk vooral. Mensen die hun kind in Nederland borstvoeding geven vond ik altijd rare lui. Ik dacht altijd aan die groene veganisten, extremisten, en aan van die wijven (!) die oorlog zouden voeren tegen de flesvoeders.
Hier in Nederland is borstvoeding niet nodig. Flesvoeding is net zo goed, misschien zelfs nog wat beter. "De vitamines D en K zijn (bij borstvoeding) wat aan de lage kant en dus zul je deze extra aan je baby moeten geven."
Dat gelebber aan mijn lichaam wilde ik ook niet, je wordt er lelijk van en krijgt misschien wel kloven ook. Bah.
Nu.......... weer een tijdje later denk ik er toch weer wat anders over.. en dan vooral sinds ik baby goed en steeds vaker voel bewegen. Het voelt echt vreemd, en als iets wat helemaal van mij is. Ik weet niet echt wat dat met borstvoeding te maken heeft. Misschien wel omdat dan de baby afhankelijker is van mij. Ook denk ik van 'Waarom gratis melk van goede kwaliteit weggooien, en dan voor een hoop geld namaak gaan kopen?' Best zonde eigenlijk...
's Nachts is het ook makkelijker. Als je je bed uit moet om flesjes te steriliseren en opwarmen (voelen of het niet te heet is etc.) raak je volgens mij ook eerder uitgeput. Maar misschien is dat ook wel weer luiheid van mij.
Misschien dat ik het wel wil combineren
: Als ik thuis ben, en dat geldt dan vooral voor 's nachts, dan borstvoeding.
Als ik waar dan ook (buiten mijn eigen huis) ben, dan flesvoeding.
Maar ja, zo denk ik er nu dus over, misschien is dat over een tijdje wel weer heel anders. Die baby laat mij ook steeds weer anders denken over van alles, dus we zullen wel zien.
Na het schrijven van deze blog heb ik het nog eens terug gelezen, en zie dat ik vaak het woord MISSCHIEN gebruikt heb. Zo zie je maar dat ik nog niks zeker weet, tot het echt zover is. Deze dingen wil ik wel allemaal zwart op wit hebben staan, ook voor later, zodat ik goed weet wanneer en waarom ik er zo over dacht. Ook om anderen te laten zien dat je je mening, die je al jarenlang kan hebben en waarvan je denkt dat je er nooit van zal afwijken, toch nog kan veranderen. Daarom zeg ik nu dus altijd: Zeg nooit nooit!
reacties (0)