Soms........
Meestal is het leven vol goede fijne dingen. Heb net een gezellig weekend gehad. Heerlijk de zomer afgesloten gezellig met familie BBQ aan het meer. Lekker marsmellows boven een vuur in het donker. Warm gezicht van het vuur. Zoon lief die straalt van het genieten.
Zondag lekker veel met man geknust (hij is zo lief) en veel gelezen met de verwarming voor het eerst aan. Rustig genieten dus.
Maar soms overvalt me toch een verdrietig gevoel. Mijn zoon durf ik nouwelijks bij zijn hoogzwangere stiefmoeder af te zetten. Elke keer weer als ik haar zie voel ik, oneerlijjkheid ofzo en verdriet over dat ik niet zwanger mee ben en dat ik er zo onzeker van word omdat ik niet weet wanneer het onze beurt is.
Gewoon te weten dat je hun moet blijven zien en dat ik straks mijn zoon bij hun moet brengen als het kindje net geboren is, dat idee alleen al. Stom he......
Vanochtend had ik ook een soms toen ik op school kwam en zag dat er baby´s buiken en moeders met veel kleintjes waren. Dan word ik geconfronteerd met het feit dat ik, een tweede kind uit moest stellen, daarna de kans niet meer had en dat ik nu, hoe graag ik het ook wil, gewoon de tijd moet afwachten en hopen dat God mij het nu wil schenken.
Soms... blijf ik dus verdrietig
reacties (0)