Weer slecht nieuws

Mijn schoonmoeder wilde even voor haar slaapkamers kijken voor laminaat. Ik zei tegen mijn man ga jij maar en neem de kinderen mee en laat hun even oppassen op Ronald(is een man van 39 die in een rolstoel zit wegens auto-ongeluk op kinderleeftijd). Hij kan niet alleen blijven omdat hij aan de zuurstof zit en een sondevoeding. Dat is zo gekomen aan zijn laatste bezoek in het ziekenhuis. Mijn schoonvader is vorig jaar 14 oktober overleden. Sindsdien is er bij hem veel gebeurd. 2 keer een epilepsie-aanvallen, een keer aan de beademing gelegen. Nu toen mijn man er vanmiddag was, was zijn zuurstofgehalte gezakt naar 74%. Zijn toch zelf even samen wezen kijken voor laminaat. Toen ze terug kwamen was het nog verder gezakt. Mijn man belde me op en vertelde het mij. Ik zei blijf maar bij je moeder ik vraag of linsey even een potje voor sem wilde halen. Sem is geen friet eter dus dan maar een potje voor hem. Ambulance is accuut voor hem gekomen en hebben hem gelijk meegenomen. Mijn man moest toch in bergen zijn om onze zoon terug te brengen. Hij belde me net op dat hij zijn moeder thuis heeft gebracht. En vertelde me het slechte nieuws. Ze hebben hem leeggezogen en zijn sondevoeding eruit gehaald maar zat vol met bloed. Gauw teruggeplaatst. Morgen komt de longarts weer kijken of het goed kan komen met medicijnen. Maar we zijn al op voorbereid dat we afscheid van hem moeten nemen. Want aan de beademing leggen is te riskant. En hij kan stikken, dus dat willen ze niet. We moeten dus rekening gaan houden dat ze hem rustig in slaap kunnen brengen en dat ze hem kunnen laten gaan. Dus het voelt voor mij nu als dat wij bezig zijn voor een nieuw leven en dat we misschien afscheid moeten gaan nemen van een leven. Ik hoop het niet. Maar we weten dat die kans heel groot zal zijn..