Mijn missed abortion is alweer 3 weken geleden. Doet nog steeds pijn dat ik niet meer zwanger ben. Maar het heeft me zeker aan het denken gezet. Mijn man en ik waren niet bewust bezig voor een kindje. Ik dacht omdat mijn cyclus nogal onregelmatig was mijn eisprong toch nog niet was. Ik zei ik wil even 1 of 2 keer zonder condoom doen. Ja is prima! Toch had ik 3 weken later (daarna deden we weer vrijen met een condoom) had ik echt 4 positieve testen in mijn hand bij elkaar. Ik was stikblij. Mijn man schrok hiervan. Maar hij was er ook heel blij mee toen we het hartje zagen kloppen. Hieraan kwam helaas abrupt snel een einde aan onze roze wolk. Nu zijn we dus 3 weken verder en mijn man en ik hebben hierover goed gepraat, wat zou jij willen en wat zou ik willen. Wij zijn er samen aan uitgekomen om toch nog voor de laatste keer ervoor te gaan. Mocht dat dan ook een spontane miskraam zijn gaan we door. Als de volgende zwangerschap weer uitmondt in een 'ma. Dan stop ik ermee. Want het doet echt wat met je geestelijk. Zoveel intense pijn. Wat ik niemand gun. Dus al met al ga ik nu afwachten wanneer mijn eerste menstruatie komt... En dan gaan we ervoor. Ik ga geen ovulatietesten gebruiken, nooit gedaan ook. Ik laat de natuur zijn werk doen. Nu eerst genieten van ons gezinnetje van 5 kinderen... 1 ervan is al 18 dus niet echt een kind meer maar voor mij nog steeds mijn kind!
reacties (0)