Ervaringen met dubbel versnellen basisonderwijs?

Onze dochter is als kleuter versneld en heeft nu groep 7 overgeslagen, zit nu in 8. Gata straks met 10 naar VO.

Zoon is 1x versneld, maar was al jonge leerlling, dus ging ook met 10 naar VO. Zit nu in de 2e, gaat hartstikke goed

Begeleiding op VO was meer dan top. Ik hoop om die reden dat dochter naar dezelfde school wil.

Vorig jaar heeft hij een beetje geworsteld met aansluiting, maar op de helft van het jaar vrienden gemaakt in de parallelklas. Dit jaar overgestapt naar die parallelklas,gaat elke dag met heel veel plezier naar school, vindt de stof nog wel eenvoudig, maar dat is nou eenmaal zo

Mijn vriend had 6 hobby’s/ clubjes naast school om hem bezig te houden. Wie weet nog een idee 😋 even zonder dollen, is er een hb specialist bij betrokken?

Als versnellen/ compacten de enige optie is om hem gelukkig te houden (naast andere opties als hb onderwijs, etc), is dat wat nu nodig is. Als hij dan straks heel jong is als hij de basisschool afrond, kan je ook nog kijken naar zo’n tussenschool, die er steeds meer zijn. Een soort overbruggend jaar tussen basisschool en brugklas. Als je de goede vindt juist voor dit soort kinderen.

Even gegoogled hoe dat heet: intermezzo klas bijvoorbeeld, maar heet overal anders.

Wat een lastige zoektocht kan het zijn naar wat wijs is wat betreft onderwijs als er sprake is van hoogbegaafdheid hè.. Ik denk sowieso dat het antwoord op je vraag per kind zal verschillen. Hier 1 kind met hb op voltijdshb onderwijs op een school die ook reguliere klassen heeft. Hij heeft de overgang gemaakt in groep 5 en wat een verschil. Vooral op sociaal vlak is hij helemaal tot bloei gekomen. Ik vind het heel mooi dat de school zowel regulier als hb onderwijs geeft, omdat ze dan minder in een bubbel zitten ofzo.. Onze uhb dochter is in groep 3 al gestart met voltijds hb onderwijs en voor haar is het nog steeds zoeken sociaal gezien, omdat haar beredeneren zoveel verder gaat dan dat van haar klasgenootjes (zelfs daar helaas). Toch is ze daar al veel gelukkiger dan ze op regulier was en ik verwacht dat dit helaas altijd een dingetje zal blijven voor haar. Maar op deze school hebben ze in ieder geval de expertise haar daarbij te helpen en bepaalde situaties voor haar te vertalen. Bij regulier was het ieder jaar weer afwachten geweest welke leerkracht ze zou hebben getroffen en of dat dan goed zou gaan.

Eerder was ik mening dat het belangrijk was binnen regulier te blijven, omdat ik het belangrijk vind dat ze leren omgaan met hoe de wereld is. De ervaring leerde in het geval van onze kinderen echter dat ze om zich te kunnen conformeren aan de normale wereld eerst zichzelf moeten leren kennen en kunnen ontplooien. Ze verloren zichzelf in hun pogingen zich aan te passen en gingen hier langzaam aan onderdoor. Onze kinderen hadden echt ontwikkelingsgelijken nodig om tot identiteitsvorming te komen. Bij regulier onderwijs hebben ze zich vooral anders gevoeld en was het heel verwarrend om continue te merken dat anderen dingen ander dachten, beleefden en lerrden dan zij. Ik denk dat jezelf kennen de belangrijkste basis is voor iedereen. Wie ben ik, wat vind ik leuk. Vooral ontdekken waar ze zich fijn bij voelen en waarbij niet, wat ze gelukkig maakt. Dat leer je toch in je kindertijd en zit in zoveel meer dan intelligentie! En daarna komt dat conformeren aan anderen en de omgeving vanzelf steeds meer. Daar komen ze echt niet onderuit haha. Dus als ik jou was zou ik jezelf vooral de vraag stellen waar jou kind het beste kan ontdekken wie hij of zij is. Met die basis gaat de rest echt goedkomen!

En als laatste toevoeging; ook na deze keuze zal het regelmatig zoeken blijven, maar hoe mooi dat jij dat samen met je kind doet en zo liefdevol betrokken bent. Luister naar je gevoel daarbij, bij ons bleek dat tot nu toe altijd juist. Succes!

Klein beetje off topic. Ik ben zelf uhb’er. In mijn tijd waren er veel minder faciliteiten. Maar ik heb alles regulier gedaan omdat mn ouders het heel belangrijk vonden dat ik met “de normale wereld” om leerde gaan. Wat ze toen niet goed hebben begrepen, is dat je pas leert, als je je verbonden voelt.

Uiteindelijk heb ik nu goed geleerd om met de normale wereld om te gaan, maar vriendschappen sluiten lukt alleen met hb’ers. Niet omdat ik hen beter vind of iets dergelijks, maar omdat ik connectie moet voelen om tot het niveau van vriendschap te komen.

Ik volgde het reguliere pad op school maar was m’n hele jeugd enorm eenzaam. Daarmee bedoel ik te zeggen dat het missen van sociale connectie kan voorkomen als het leeftijdsverschil met klasgenoten groot is vanwege versnelling. Maar met klasgenoten van gelijke leeftijd kan het ook ontbreken doordat leefwerelden zo enorm verschillen.

Ik lees nu trouwens alleen maar negatieve berichten van iedereen: mijn dochter is op dit moment met een klasgenoot bezig aan het project en er wordt gezellig gekletst op haar kamer, we verwachten absoluut niet dat ze zal blijven zitten en ze heeft een sterke en zelfstandige persoonlijkheid. Ze wil zich ook nog aansluiten bij de debatclub en zei van de week dat ze verwacht dat de klas vast nog wel leuker gaat worden. Het is zeker niet alleen maar ellende!

Ik had in de brugklas een klasgenootje van 10, in het jaar dat de meeste van ons 13 waren/werden. Wij vonden haar vooral schattig, maar echt connectie hadden we niet. Deden we ook geen moeite voor, als ik daar nu op terugkijk zal dat voor haar echt wel lastig zijn geweest maar we waren zo op onszelf gericht. Ze was als een klein zusje ofzo, we vonden haar wel leuk maar voelden ons véél ouder. Ze was ook heel timide. Halverwege het schooljaar is zij terug naar de basisschool gegaan, toch groep 8 doen terwijl ze die eigenlijk zou overslaan. Toen nooit zo gerealiseerd, maar ik denk toch wel echt dat dat door het sociaal/emotionele stuk kwam. Ik weet ook dat zij later 2 masters tegelijk gevolgd heeft, het zal dus niet aan het iq gelegen hebben

Mijn oudste heeft groep 5 overgeslagen ondanks protest van mij (gescheiden en vader vond het super goed dat ze een klas over ging slaan). Ging goed tot de eerste. Totaal geen aansluiting en ze liep op haar tenen. Uiteindelijk is ze van VWO naar vmbo afgestroomd. Nu pas merk je dat ze weer aansluiting vind. Hou mijn hart nu al vast voor het vervolgonderwijs want ze doet volgend jaar examen als ze 14 is... ze is ook nog eens ontzettend lang voor haar leeftijd (1,85) waardoor ze veel ouder geschat word maar ook veel meer van haar verwacht word terwijl ze eigenlijk nog best "klein" is.

Mijn dochter heeft groep 8 overgeslagen en zit nu in de brugklas. Het gaat academisch gezien prima, ze hoort bij de besten van de klas. Aansluiting vinden is een ander verhaal, ze heeft een vriend en een vriendin in de klas en verder met niemand goed contact. Ze is zoveel braver dan de rest... Die vriend komt van het hoogbegaafden onderwijs en heeft het nog veel moeilijker... Hij heeft altijd alleen maar met andere hoogbegaafde kinderen in kleine klasjes gezeten en zijn bijzondere gedrag is altijd geaccepteerd. Ookal is het een categoraal gymnasium, de meeste kinderen hebben 'gewoon' vwo niveau en de klassen zijn groot. Hij valt echt heel erg buiten de groep.

Wij weten niet of we de juiste beslissing hebben genomen: ze was ongelukkig op de basisschool, ze is ongelukkig op de middelbare school. Overigens heeft ze zich aangesloten bij de toneelvereniging en heeft ze nu frappant genoeg wel goed contact met ouderejaars.

Veel succes met het nemen van een beslissing, je weet nooit of het de juiste is en dat maakt het heel moeilijk. Twee klassen overslaan zou ik overigens echt nooit doen: je komt dan als 10-jarige ook bij 13-jarigen in de klas...

mijn nichtje mocht dat. Maar omdat haar oudere broer klassen heeft overgeslagen en later best problemen kreeg sociaal emotioneel hebben de ouders ervoor gekozen het niet te doen. Het desbetreffende nichtje is hoogbegaafd maar doet het nu prima op het voorgezet met haar leeftijdgenoten.

Ik ken twee mensen die twee klassen hebben overgeslagen. Dit was bij allebei geen succes, omdat ze sociaal-emotioneel niet op hetzelfde niveau zaten als hun klasgenoten. Veel te speels. Een is uiteindelijk twee keer blijven zitten.

Wat is dubbel versnellen? 2 Klassen overslaan?

Op welke leeftijd? Welke klassen zouden er dan overgeslagen worden?

Mijn ervaring is, dat klassen overslaan een IQ niet lager maakt. Het maakt hooguit dat een kind even wat meer uitdaging heeft en vooral dat het geen aansluiting bij de rest van de klas heeft. Ik zou in zo'n geval altijd kiezen voor hoogbegaafdenonderwijs. Daar kunnen ze de verdieping geven die bij je kind past.

Met 10 jaar naar de middelbare school moeten is nl echt niet gezond.

Zou echt kijken naar andere opties! Kan ze niet gedeeltelijk andere uitdagingen krijgen. Die van mij leert een andere taal. Leert in een speciale klas ook vorming op sociaal gebied. Verruimen hun blik. Maar misschien hebben jullie dit al...

Kijk ook aar de andere opties. Mijn oudste gaat deels naar een andere school. Waar allemaal kinderen zitten met uitdagend werk.

Ik werk in het VO, ik zie regelmatig kinderen die één klas over hebben geslagen en geen of moeilijk aansluiting kunnen vinden met klasgenoten. Ook merk ik dat de druk en verwachtingen die we dan hebben van deze kinderen vaak te veel is. Ze zijn nog veel speelser en vaak nog niet toe aan die stap. Dubbel versnellen heb ik nog nooit meegemaakt, kan me alleen wel voorstellen dat hierbij het leeftijdsverschil nog groter is en de belevingswereld dus scheef lopen. Uiteraard zijn er uitzonderingen in deze situatie. Het zou mijn keuze dan ook niet zijn. Succes met deze moeilijke keuze!

Zelf heb ik ook een versneller, maar niet dubbel, ze is net gestart in klas 1 en heeft groep 8 overgeslagen. Dat een eerste klas wennen is, dat weet ik als docent VO maar al te goed, toch kost haar het aansluiten behoorlijk wat moeite. Natuurlijk is elk kind anders dus mijn tip is ook om goed naar je kind te kijken wat hij/zij aankan. Daarnaast heb ik als docent ook een keer een dubbel versneller in de klas gehad. Ze was net 3 weken 10 jaar. Dit liep niet goed, ze miste aansluiting, met alle gevolgen van…depressie tot zittenblijven. Kortom heel veel succes met deze beslissing. Mocht je, net als ik een HB kind hebben, zou ik ook goed naar de sensitieve kant kijken, het kan allemaal behoorlijke impact hebben.

Mijn oudste dochter zit in vwo3 en heeft in haar leerjaar al 2 meisjes die met een burn-out thuis zitten. Zijn beide veel jonger dan de rest en sluiten daarin totaal niet aan sociaal-emotioneel.. daar ging het mis.

Verder zelf geen ervaring mee..