nooit maar laten huilen, ik weet dat je het soms ook even niet meer weet en dan denkt misschien is dit de oplossing.
mijn zoon sliep niet in zijn eigen bedje, alleen in mijn armen zodra hij in zijn bedje lag was het brullen. Ik ben naar een osteopaat gegaan.
ik was ten einde raad, het enige wat hij deed was krijsen!
3 behandelingen en echt waar een compleet andere baby. heerlijk overdag in zijn eigen bedje en geen gekrijs meer. ik had een heerlijk tevreden mannetje.
osteopaat klinkt heel zweverig en ik begrijp ook echt niet wat ze precies doen maar bij ons heeft het echt een enorm verschil gemaakt
Wauw wat makkelijk om te zeggen ‘Nooit laten huilen’.
Soms dan kan je niet anders, als je je kind al de hele dag bij je en op je draagt.
Vooral als je zelf psychisch kwetsbaar bent en dit even de manier is om je grenzen aan te geven dan is dat goed. Je moet jezelf niet laten uitputten, daar heeft een baby ook niets aan. Want een uitgeputte kwetsbare moeder daar heeft een baby ook heel veel stress van. Een week geleden schreef je nog over je kraambedpsychose.. Meid zorg goed voor jezelf.
Het is ook lastig op deze leeftijd van babys om alleen in het bedje te slapen, ook vooral omdat je weet dat ze het ‘kan’ omdat ze dat in het ziekenhuis ook deed.
Je kan haar laten wennen door elk slaapje, dus ook overdag, te starten in de wieg. En dan kijken of ze daar in slaapt valt, bij je dragen kan dan altijd nog.
Een baby die overdag continu rondgedragen wordt, wil dat s nachts ook. Ook babys hebben tijd nodig om te wennen.
Klopt helemaal ben zelf niet helemaal ok. Daarnaast voed ik haar verschoon, draag , en kolf en draai het gezin. Mijn man werkt hele week en helpt wel in huishouden maar dan is het ook mee gezegd , hij trekt het einde van de dag ook niet meer, heel erg gespannen enz
Op de buik leggen. Dat geeft een gevoel van veiligheid. Oefen overdags met slapen in de woonkamer in de kinderwagen... Dan merkt ze toch jouw nabjjheid.
Dat is echt gevaarlijk ivm rebreathing. Ik wil echt niet een zeikwijf zijn, maar dat moet je echt niet doen! Als je samen wilt slapen, zoek dan even naar de voorwaarden ervoor (veilig samen slapen, McKenna).
Verder hebben wij wel eens gedaan in zulke situaties: kindje paar minuten laten huilen en dan terug. Tenzij ze hysterisch worden binnen die tijd. Als je terug gaat kindje niet oppakken, tenzij het anders echt niet rustig te krijgen is. Dat vol houden tot kindje slaapt. Dan wennen ze aan hun bedje op een niet zo harde manier, maar onze kleintjes waren wel makkelijker slapers en ik ga echt niet een kind wekenlang altijd bij me dragen ofzo...
Dit is al een hele vooruit boeking en ja ik doe het echt wel veilig , geen dekbed niks in buurt ... En we hebben gelukkig kunnen slapen zonder dat ze boven op je ligt 1ste stap gezet en zo gaan we over in de wieg
Ik heb mijn kindje nooit laten huilen. Voelde voor mij niet goed. Ik heb hem altijd overdag op me gedragen en ‘s nachts sliep hij wel goed in zn bedje bij ons op de kamer. Ik ben zeker 6x bij de osteopaat geweest, heeft alleen geholpen voor zijn voorkeurshouding en uiteindelijk bleek hij reflux en koemelkallergie te hebben. Vanaf 4 maanden kreeg ik pas een tevreden baby. Heeft tot 7 maanden op onze kamer geslapen en slaapt nu vrij goed (er zijn wel eens dagen bij dat het niet zo vlot loopt, bv tandjes, ziek zijn, sprongetje). Luister naar je gevoel en doe waar jij je goed bij voelt!!
Soms lastig he? Je vinkt dan alles af. 1 ding heb ik geleerd; kleine baby’s huilen nooit zomaar. Het is een reflex. Dat kan ook zijn om in je nabijheid te zijn. Vooral bij je houden en blijven proberen van tijd tot tijd weg te leggen. Of aan je partner te geven zodat je even wat kan.... deze fase gaat voorbij. Ik had het vanavond nog en nu slaapt ze heerlijk (op mijn schoot🙃).
Mijn dochter kon ik overdag ook niet wegleggen, ook niet slapend. Ik liet haar overdag in de draagzak bij me slapen. Op een gegeven moment kon ik haar wel slapend wegleggen. Laten huilen kan ik niet, ze hebben gewoon nog veel geborgenheid nodig.
Tips heb ik helaas niet mijn dochtertje was vrij makkelijk maar ik zou haar niet laten huilen, ze is nog zo klein! Mijn oudste dochtertje (ben nu bijna 34 weken zwanger van de tweede) is bijna 2 jaar en als zij verdrietig is wacht ik eventjes maar als ik merk dat ze echt huilt omdat ze echt verdrietig is en steeds harder gaat huileb dan laat ik haar ook niet huilen en troost ik haar ene keer slaapt ze dan zo weer verder na even knuffelen andere keer duurt t wat langer.
Ik heb mijn kindje nooit laten huilen. Voelde voor mij niet goed. Ik heb hem altijd overdag op me gedragen en ‘s nachts sliep hij wel goed in zn bedje bij ons op de kamer. Ik ben zeker 6x bij de osteopaat geweest, heeft alleen geholpen voor zijn voorkeurshouding en uiteindelijk bleek hij reflux en koemelkallergie te hebben. Vanaf 4 maanden kreeg ik pas een tevreden baby. Heeft tot 7 maanden op onze kamer geslapen en slaapt nu vrij goed (er zijn wel eens dagen bij dat het niet zo vlot loopt, bv tandjes, ziek zijn, sprongetje). Luister naar je gevoel en doe waar jij je goed bij voelt!!
reacties (0)