Hallo dames,
Omdat mijn dochter in stuit lag, is mijn dochter met 39+2 dagen geboren d.m.v. een geplande keizersnede.
Er zijn foto's gemaakt van haar geboorte, maar deze zijn door de belichting mislukt. Nadat ze uit mijn buik werd gehaald, werd ze even bij mij gebracht zodat ik haar kon ruiken en voelen. Maar ze werd al snel weggehaald, zodat ze onderzocht kon worden. Mijn buik werd dicht gemaakt terwijl ik alleen maar dacht aan hoe het met R zou gaan. En gelukkig mocht mijn dochter gelijk na het onderzoek weer even bij mij. Maar ook dat was helaas weer van korte duur. Ik werd naar de uitslaapzaal gereden en daar was het wachten en wachten totdat ik eindelijk mijn meisje echt mocht vasthouden, op mijn borst laten liggen, kussen en knuffelen.
Ik lees nu al meerdere malen over de natuurlijke keizersnede. Wat had ik toch graag gewild dat het zo was gegaan. Als ik dat zo lees bekruipt mij toch een verdrietig gevoel. Wat had ik graag mijn dochter gelijk op mijn buik gehad, en het huid op huid contact. Dat ik haar geboorte had gezien en niet tegen een doek had hoeven aankijken. En nee; ik heb geen spijt dat ik heb gekozen voor een geplande keizersnee, alleen ik hoop wel dat wanneer het bij een tweede weer een keizersnee word, het een natuurlijke keizersnede zal zijn. :) Liefs.
reacties (0)