Drie maanden geleden ben ik bevallen van mijn jongste spruit. Nu geef ik bv en heb ik (nog) geen menstruatie gehad en weet ik dus ook niet of ik al heb geovuleerd. Ik wil een spiraaltje gaan zetten, maar omdat het toch best duur is om dat te kopen (ik woon niet in NL) wacht ik ermee tot het vakantiegeld binnen is. In de tussentijd gebruiken we dan maar condooms. Niet ideaal, maar he, it does the job (dat hoop ik dan maar). Nu heb ik vorige week gedroomd dat ik zwanger was en dat wij tijdens de 20 weken echo te horen kregen dat we een jongetje zouden krijgen. Ik werd wakker en het voelde zo echt. Ik had echt even tijd nodig om te beseffen dat ik niet zwanger was en om van de schrik te bekomen. Begrijp mij niet verkeerd. Als ik zwanger zou zijn dan zou de baby welkom en geliefd zijn. Is dit iets waar ik nu voor zou kiezen? Nee dat zeker niet! Mijn gezin is voor mijn gevoel compleet en ik geniet van de laatste 'baby periode' voordat we gaan genieten van meer bewegingsvrijheid met de kinderen en dat wij leuke dingen met zn allen kunnen gaan ondernemen. Nu had ik de droom gelaten voor wat het was.... tot vannacht. Ik droomde weer dat ik zwanger was! Het klinkt misschien raar, maar ik raak ervan uit mijn doen. Waarom blijf ik dromen dat ik zwanger ben? Is er misschien toch een stille wens in mijn onderbewustzijn? Ben ik misschien toch zwanger zonder dat ik het weet? Of neem ik afscheid van een mooie baby tijd met mijn engeltjes bengeltjes en kijk ik uit naar de toekomst? Who knows...? Alleen hoop ik op het laatste. We wachten af, voor nu.
reacties (0)