Aan de lunch met Fiene

Het is half twee, Fiene is net wakker en heeft twee uur geslapen. In de keuken zet ik alle spullen die ik nodig heb voor een lekkere lunch met mijn dametje op het dienblad. Vrolijk tijgert Fiene met een noodgang naar de koelkast als ik deze open doe. Ze steekt haar hoofd in het apparaat en kijkt me aan. "Vergeet je de boter niet mamma?"

Ik loop met het dienblad naar de kamer er wordt achtervolgt door mijn vrolijke dametje. "kattaklop, kattaklop, kattaklop". Het geluid van een tijgerende Fiene vergezeld mijn korte reis van keuken naar woonkamer. Bij haar stoel houdt ze stil en kijkt verlangend naar boven. "Doe jij me in de stoel mamma?" lijkt ze te denken.

Vandaag staat er een dubbelgeklapte boterham met worst op het menu en tijdens het smeren krijg ik een mooi kraaiconcert van de vrolijkerd. Ik leg een stukje brood voor haar neer en ik zie hoe mijn dochter professioneel de twee stukjes brood van elkaar afpeutert en het vlees er tussen uitpakt. Tussen duim en wijsvinger!! Ze brengt het duo vingers naar haar mond die wagenwijd opengaat. "Mamamamamamamamamam" zegt ze terwijl ze het lekkers wegkauwt. Nou Fiene niet praten met volle mond ;-) Na het stukje vlees komen de stukjes brood aan de beurt. Ook tussen duim en wijsvinger worden deze naar haar mondje gebracht. Ik zie hoe ze de korstjes weer uit haar mondje haalt om deze vervolgens met een ondeugend gezichtje op de grond te gooien. "Foei toch Fiene, de korstjes moeten ook op" hoor ik mezelf zeggen. Ik wordt door Fiene toegelachen terwijl ik de korstjes opnieuw in haar mondje doe. Het ritueel van vleesjes, broodjes en korstjes wordt herhaald tot de boterham helemaal op is. Nog een paar slokken thee om het geheel weg te spoelen. Fiene is klaar.

Ze doet haar handje omhoog, we geven namelijk haar vaak een high five als ze iets goed heeft gedaan. Duidelijk trots op zichzelf gaat ze op zoek naar mijn hand.

Lachend steek ik mijn hand op en we geven elkaar een high five. Ik laat haar zelf een toetenpoetser pakken en neem haar handjes en gezichtje af. Ontdoe haar van haar slabbetje en zet haar na een dikke knuffel op de grond. Luid kraaiend tijgert ze naar haar speelkast toe. Tevreden slaat ze aan het spelen.

Wat een portretje is onze mooie dochter toch denk ik terwijl ik stralend de tafel afruim. Hoe zou dat zijn met kruimeltje.... Nog heel wat weekjes wachten!

Fijne dag lieve bb dames!