Cb, weekendje weg en meer

Zo weer tijd voor een blogje, kleine meid ligt in haar wiegje, vriend staat chagrijnig te lunchen en ik voel me klote dus het is tijd om maar gewoon wat te schrijven.

Vrijdag zijn we naar het consternatiebureau geweest met Fiene. Ze was 3,5 cm gegroeid en ruim 6 ons aangekomen. Een goede score zou ik zo zeggen! Toen werden we binnen geroepen bij de arts. Eerst was ons meisje wat aan het soezen en onderging het lichamelijk onderzoek slaperig. Ze volgde de arts goed met haar oogjes en Fientje is weer door naar de volgende ronde. Ze had zelfs pret op het aankleedkussen en schonk de arts zelfs een brede lach toen deze kwam aanlopen met de inentingen. Maar het lachen verging haar al snel toen het prikje haar been in ging en ze zetten het op een krijsen. Ik deed bijna met haar mee! Bij prikje nummer twee ging ons arme meisje helemaal over de rooie en begon ze paars aan te lopen. Gelukkig kon haar snel weer bij me pakken en troosten. Arme meid.

Na het consternatiebureau viel ze als een blok in slaap en hebben wij vlug de auto ingeladen voor ons weekendje weg naar de sneeuw van Duitsland. Voor het eerst dat Fiene ergens anders zal slapen. Om de overgang van slapen in haar eigen vertrouwde omgeving naar slapen in een andere omgeving wat kleiner te maken heb ik haar donderdagnacht in haar campingbedje op haar kamertje laten slapen. Ze heeft er als een roosje in geslapen (zelfs zo lekker dat ik even overwoog om haar wiegje te vervangen voor het ledikantje dat nog in de doos staat te wachten in de schuur) Na dat Jasp de auto had gevuld en ik had gevoed deed ik een inmiddels weer slapend Fientje in de cosi en in de gordels. Jetzt geht los! Ons meisje heeft de door files e.d. 7 uur durende reis goed en slapend doorstaan. Elke twee uur zijn we gestopt en werd ons meisje wakker doordat ik haar uit de cosi haalde. Voeden in het openbaar onder het genot van een warme chocomelk is echt een talent geworden nu ;-) Ik heb de hele reis met het idee gelopen dat het bezwaarlijk is een baby mee te nemen naar een jeugdherberg. Want hoewel ze al geruime tijd de nachten doorslaapt blijft haar gehuil een doordringend geluid maar eenmaal aangekomen in de herberg viel dat gevoel snel van mijn schouders. Er waren meer kleintjes (vooruit de jongste die ik zag was een maand of 9) en er hing gewoon een heel relaxte en fijne sfeer. Op het eerste gezicht geen mensen die wat Fienegehuil bezwaarlijk zouden vinden :-) Al snel hadden we onze kamer en was het tijd voor Fienes Bad-bedritueel. Ze heeft lekker met pappa gedouched, de borst gekregen en hebben we haar in bedje gelegd.

Ze heeft de nachten niet doorgeslapen dit weekend maar of dat nu komt door de inentingen of de veranderde omgeving weet ik niet. Ze heeft ook wel twee dagen verhoging gehad. Verder was ze gewoon ons engeltje dat overal de show stal. Lekker in de bergen in de sneeuw. Het was een leuk weekend maar uitrusten is er bepaald niet van gekomen :-P

De terugweg bleek echter te veel voor Fiene, ze heeft veel gehuild en voelde zich niet meer fijn in de cosi. Eenmaal thuisgekomen hebben we het bad-bedritueel gedaan en is ze als een blok in slaap gevallen. Zondagnacht kwam ze nog een keer om half 4 maar afgelopen nacht heeft ze weer van 11 tot 8 geslapen. Vandaag hebben we weer bijna de hele dag een vrolijk Fientje gehad. :-D Ik ben zo blij dat ze steeds lekkerder in haar velletje komt te zitten en steeds meer een blije, veeleisende baby lijkt te zijn.

Het moederschap is zwaar maar jeetje wat houd ik van haar en geniet ik van elk moment met haar!!!

Liefs Sas