Operatie Lukas
Maandag 17-9 Moesten we om 7 u s'ochtends ons aanmelden in het ziekenhuis ..
We hadden een weekendje hengelhoef gehad dus Lukas heeft zich eerst nog is goed kunnen uitleven in het zwembad ...
En heeft iedereen trouwens verbaasd aangezien hij met bandjes helemaal alleen zwemt in het diepe water (blijf er wel bij natuurlijk) hij is twee jaar en vier maanden sorry dat ik een beetje stoef hoor maar verschoot er van en ik niet alleen ... hij kan het natuurlijk niet heel de tijd en kreeg af en toe wat water binnen.. maar als ik hem dan wou vastpakken was het : Nee mama ik wil alleen zwemmen !
maar lukas moest dus maandag geopereerd worden hij kreeg nieuwe buisjes en zijn amandelen werden ook ineens weggenomen
dus volledige verdoving :-(
Hij kreeg bij aankomst direct schortje aan en kreeg een siroopje om rustig te worden (kreeg mama dat ook maar :-P )
Ik mocht hem dragen tot aan de wachtzaal van de operatie kamer en hij werd al wat groggy dus heb ik hem daar in zijn bedje gelegd ... Hij lag de ene moment te lachen , zag vanalles op het plafond zitten en begon wartaal uit te spreken ... dus de moment dat ze hem kwamen halen was hij er niet helemaal meer bij dus dat ging zonder problemen ..
Ik terug naar boven en een uur later kwamen ze mij roepen dat ik mee mocht naar de recovery (ontwaakkamer)
Ik hoorde hem huilen als ik binnenkwam en er lag wel wat bloed dat uit zijn mondje gelopen was mama moest al paar keer slikken ..
hij lag daar met een baxter in zijn voetje en hij lag wat te huilen maar was nog niet helemaal wakker.. heb gezegd sttt mama is hier en toen viel hij terug in slaap ..
na een tijdje wachten half uur ongeveer was hij even wakker zodat hij naar de kamer mocht ..
daar aangekomen heeft hij nog wat geslapen en toen hij wakker werd was de pijnstiller uitgewerkt
hij ademde heel raar en hoeste heel akelig
heeft nog pijnstilling gekregen en dan was het iets beter
uiteindelijk hebben we daar tot 17.30u geweest
en mochten we naar huis hij mocht eerste dag alleen ijsje en koud water ..
Nu eet hij al pudding , ijsjes en lauwe puree...
Met pijnstilling gaat het redelijk goed maar zonder heeft hij als snel heel veel pijn ..
Als hij geeuwt of hoest is het ook AUW mama ..
Op recovery was het moeilijkste moment voor mij had nooit verwacht dat ik zo erg tegen mijn tranen zou moeten vechten met hem daar zo te zien liggen .. Het is echt alsof ze je zelf tot in het diepst van je hart raken... Toch ongelooflijk soms dat je zo enorm veel van iemand kan houden ..
Soms maakt het me bang , Als ik hem ooit verlies dat overleef ik echt niet ... kvroeg me af hoe dat andere mensen die hun kinderen verloren hebben dit doen ?!
Waarschijnlijk omdat je moet maar ik kan het me niet inbeelden ..
Nu gaat het dus redelijk allemaal ... ben alleen week thuis van het werk .. had er niet echt op gerekend had het allemaal wat positief in gezien denk ik maar chirurg stond er op dat ik week sociaal verlof nam omdat het herstel echt wel tijd in beslag neemt en hij zijn mama nodig heeft !
natuurlijk ben ik niets liever dan bij mijn zoontje maar ja de schuldgevoelens tegenover het werk komen bij mij dan weer helemaal naar boven ...
over onze tweede kinderwens gesproken .. Ik zit nu op dag 32 van mijn cyclus :-( die de laatste maanden loopt tussen 25 en 33 dagen (was altijd zo stipt :-( ) en ik ben er helemaal niet erg mee bezig gewoon omdat ik andere dingen aan mijn hoofd heb (lukas en de trouw die volgend jaar gepland staat) dus dat zou geen reden moeten zijn om uit te blijven..
We zijn al weer meer dan een jaar na ons miskraam en nog steeds geen zwangerschap ...
Heb trouwens gisterenavond getest en het was negatief ..
Liefs
reacties (0)