Graag zet ik alles nog even op een rijtje van mijn eerste zwangerschap
kwestie van dat ik ook weet waar ik aan begin
nu dat we weer voor een tweede gaan ..
Maar eerst het verhaal vooraf ..
In het jaar 2008 ontdekte ik dat ik voor de eerste keer zwanger was
Leefde naar mijn eerste echo toe
zonder zorgen ..
Want toen nog was een missed abortion / Miskraam iets waar ik me niet aan verwachte ,
men eerst echo stond gepland rond zeven weken ..
en vol goeie moed zat ik in de wachtzaal te wachten ..
Een weekje daarvoor kreeg ik te horen dat mijn Grote zus (na twee jaar proberen) ook zwanger was !!
ik zou een maandje voor haar uitgerekend zijn op 27 Juni ..
maar bij mijn eerste echo kreeg ik een enorme klap en het botte antwoord ..
Het vruchtje leeft niet meer ofwel ben je niet zo ver als je dacht ..
kom volgende week maar eens terug ..
En buiten stond ik weer ..
Een slopende week later , voorbereid (voor zover dat dit kan ) op het ergste..
Weer voor een echo (bij dezelfde onuitstaanbare gyne)
weer het botte antwoord :
Het leeft niet meer , is zelfs gekrompen ..
We zullen binnen een week Curretage doen aangezien het al twee weken niet wil afkomen
(gestopt met groeien op 6 weken )
buiten gekomen mijn zusje gebeld en samen tranen met tuiten gehuild aan de telefoon ..
Ik was ontroostbaar ..
Alles waar ik zo naar uitkeek , alle plannen die ik gemaakt had
in 1 moment aan diggelen geslagen ..
In februari 2009 kreeg ik mijn tweede miskraam op 5 weken ..
dit beleefde ik als verdoofd ..
en begon domme dingen te doen , te feesten , mijn vriend zat vele weekends thuis
terwijl ik een stapje in de wereld ging zetten
ik dronk , ik feeste en wou mij met niets meer bezighouden ...
Er zijn toen dingen gebeurd , dingen gezegd waar ik heel veel spijt van heb..
24 juli 2009 werd mijn Petekindje Yume geboren ..
Ik was heel blij maar ook heel droevig ..
Ik had in dat kraambed moeten liggen , ik had een baby'tje in mijn armen moeten hebben ..
Want mijn zus beviel 1 maand na mijn uitgerekende datum ..
Yume : You were born Just when I needed you most

Mijn troost haalde ik uit de vele tijd die ik doorbracht met mijn petekindje


Uiteindelijk toch beslist een andere gyne te raadplegen ..
hij schreef me medicatie voor die ik moest gebruiken vanaf mijn positieve zwangerschapstest (utrogestan ofzoiets denk ik naam ontglipt me even)
In september 2009 was het dan zover :

Ik vertrok net met een vriendin op vakantie
dus kon ik op vakantie
pilletjes gaan opsteken drie keer per dag
en lekker veel stress !
niet leuk om een vakantie zo door te brengen ..
maar een week na thuis komst eerste echo
op 6 weken
vol stress op de onderzoekstafel daar
en de verlossende woorden het hartje klopt !!

Ondanks dit goede nieuws was elke echo stress omdat ik er van overtuigd was dat een kindje mij niet gegund was ..
De echo toen we het geslacht te horen kregen : EEN ZOON
Op 13 weken wisten we al dat we een jongen kregen

Pas op 38 weken kregen we voor het eerst een glimp van zijn gezichtje aangezien hij voor de rest altijd zijn handje ervoor hield

kreeg een beetje bang van het zien van zijn neus maar dat was optisch bedrog volgens de gyne en hij had gelijk :-D

foto van vier dagen voor mijn bevalling (op mijn verjaardag)

En dan op 26mei om 6.45 u werd mijn droom eindelijk werkelijkheid ..
(onze droom :-D )
Lukas werd geboren na een hele vlotte bevalling ..
met het mooie gewicht van 3.660 kg en 50.5 cm


Leven uit ons leven ,
Zo klein en bijzonder ..
We gaven je een naam ..
Maar eigenlijk heet je :
Wonder ...
Ik wou eigenlijk een blogje maken over mijn kwaaltjes van mijn eerste zwangerschap maar deze vallen in het niets als ik aan mijn zoontje en de periode's ervoor en erna denk dus ga deze niet meer neerpennen omdat het eigenlijk van geen belang is
na alles wat we al hebben meegemaakt !
Zoals jullie weten gaan we dus nu voor ons tweede wondertje , spijtig genoeg hebben we vier maanden geleden weer een miskraam gehad
maar we houden de moed erin
want zoals jullie zien ..
het is mogelijk
mijn zoon is daar het mooie bewijs van ..
Sorry voor de lange blog
veel liefs ,
Van een MAMA !!
X
reacties (0)