Bevallingsverhaal

Aangezien mijn allerliefste zoon bijna 1 jaar oud word , zat ik net effe mijn bevallingsverhaal te lezen ..

bij deze post ik het nog is voor jullie dat jullie nog is kunnen meelezen :-DD

Pff zou het zooooo weer over willen doen ..

De Bevalling op zich was gewoon zo'n fantastische gebeurtenis

en echt het allermooiste wat ik ooit heb meegemaakt en ik weet dat ik pijnverlichting had enzo maar dan nog verschiet ik er van hoe vlot hij ter wereld kwam , na enkele persweeen was hij er al ...

volgens de gyne heb ik bekken om te bevallen en blijkbaar had hij gelijk :-D

dus hieronder mijn bevallingsverhaal bijna 1 jaar geleden !!

Lukas Geslacht: jongen Geboren: 26 Mei, 2010 Leeftijd: 11 maanden Verjaardag over: 30 dagen Sterrenbeeld: Tweelingen Mijn grootste prestatie: -

Mijn profiel

Geboorte informatie

Type bevalling: Vaginaal (met pijnverlichting)
Duur van de bevalling: 14
Bevallen na: 40w 6 dagen
Gewicht bij geboorte: 3.660 kg
Lengte bij geboorte: 50,5 cm

Ik zal proberen om al eens mijn bevallingsverhaal neer te pennen ..

op 25/05/2010 had ik al een volledige dag pijn in men buik kon het niet echt timen was onregelmatig maar ging wel niet weg als ik een warm bad had genomen..

Om 16.00u had ik nog steeds van die pijnlijke buiken en heb ik even getimed er bleek een vier min tussen te zitten.

naar het verloskwartier gebeld , en die zeiden dat ik mocht langskomen.

vriend gebeld die kwam naar huis , en naar het ziekenhuis vertrokken..

maar na zoveel valse alarmen hadden we de moed een beetje opgegeven ..

Ik werd aan een monitor gelegd , weeen waren aanwezig en regelmatig en ik had drie cm opening dus hebben ze contact met de gyneacoloog opgenomen.

Tot mijn verbazing zei die van terug naar huis te gaan , aangezien de kleine nog niet was ingedaald konden ze ook mijn vliezen niet breken. Want dit was veel te gevaarlijk voor de navelstreng rond het nekje te krijgen.

Voor mijn inwendig onderzoek had ik wel al op het toilet wat roos bloedverlies met heel veel slijm (slijmprop dacht ik)

maar toen ze zeiden dat ik weeral naar huis moest , kreeg ik het even zwaar en kwamen de traantjes .. ik voelde de weeen pijnlijker worden en toch moest ik naar huis toe begreep er niets van..

De vroedvrouw verliet de kamer en kreeg weer een pijnlijke wee en er gutste ineens een hoop vocht uit (met rozige kleur)..

Bij elke wee dat ik kreeg liep er vocht uit .. bleek er rond de kleine zijn hoofdje wel nog een vlies vol met vocht te zitten maar ze vermoeden dat men vruchtwater bovenin gescheurd was.

Dus de verlossende woorden : Blijf jij maar hier !

Het was begonnen!!

Ondertussen werden de weeen alleen maar pijnlijker en ze kwamen om de twee min.. Kreeg ze echt niet weggepuft , ik wist me geen houding aan te nemen.

In het bed , uit het bed , rondwandelen op en neer .. ze bleven maar komen

tegen 00.00 u was ik volledig uitgeteld !

Ik had 5 a 6 cm opening en heb om een epidurale gevraagd , anestesist was juist een kindje in slaap aan het doen dus moest even wachten ..

dat wachten duurde enorm lang !!

Ik had ook wel bang voor de epidurale maar dit bleek echt niet nodig het enige wat ik een beetje voelde was de prik om te verdoven de epidurale zelf heb ik amper gevoeld.

Buiten het bekende electrische schokje dat ze voelen als ze hem plaatsen.

de epidurale werkte al redelijk snel , alleen was ik rechts veel meer verdoofd als links , men rechtse been was een volledige blok !

na de epidurale hebben ze een blaassonde gestoken en een baxter aangelegd zodat ze altijd een lijn hadden om iets toe te dienen moest er iets gebeuren (standaardprocedure)

tegen vijf uur smorgens had ik 8cm opening en tegen 6u 9cm en half ..

Ze hebben mij al is 1 keer laten persen en ineens was het tien cm.

toen hebben ze wel beslist van een beetje weeenopwekkers te geven , ze waren er wel nog maar ze duurde niet lang genoeg om drie keer te kunnen persen bij elke wee.

en al snel waren ze heviger (ik had nog altijd niet echt pijn maar voelde ze wel weer) wel voelde ik ze alleen aan linkerkant , rechterkant was volledig verdoofd.

Dus ik en men vriend naar de verloskamer , wegens mijn verdoofde been hebben ze me echt moeten tillen ik kon er geen kant meer op

We waren nog alleen met de vroedvrouw , ben direct beginnen persen voelde niet echt die druk maar voelde wel elke keer mijn buik hard worden langs de linkerkant en dan wist ik dat ik naar onder moest duwen.

Ik had schrik dat ik niet ging weten hoe ik moest persen maar volgens vroedvrouw was ik natuurtalent vanaf de eerste wee was ik goed bezig en Ik perste heel goed..

Ze heeft de gynaecoloog gebeld omdat het zo vooruit ging en die was dan onderweg.

Dan ondertussen voort geperst en kwam ze tot de constatatie dat de gyne er misschien niet op tijd ging geraken.

heeft ze beslist om de arts assistent er bij te halen , ze belde die maar die nam niet op (krijg ze niet wakker zei de vroedvrouw al lachend)

uiteindelijk toch kunnen bereiken , en die was dan onderweg .. want de vroedvrouw mocht de bevalling niet alleen doen .. er moest een getuige bij zijn en ook moest het mis gaan dat er iemand zich met mij en iemand zich met de kleine kon bezighouden.

amper twee min later voelde ik een grote druk tussen men benen zitten , ik voelde echt zijn hoofdje al zitten dat al geboren was en twee sec later zeiden ze pak hem maar aan dit gedaan ( heeft mama dan gedoopt , direct kaka en pipi) maar had dit eerst nog niet gezien :-)

De papa heeft de navelstreng doorgeknipt en is mee gegaan om de eerste zorgen enzo toe te dienen ..

ondertussen kwam de gyne binnen en zei , oei ik hoor al huilen en de vroedvrouw antwoordde : ja u auto is nog altijd niet snel genoeg vrees ik ( rijd met 1 of andere sportkar)

de gyne heeft me dan ondertussen gehecht want de vroedvrouw had me 1 knip gegeven.

ondertussen luisterde ik mee naar het gewicht en zo van men zoon ..

Hij werd geboren om 6.45u woog 3.660 kg en was 50,5 cm

Ondertussen was ook de moederkoek geboren en ja ik zou nog uren kunnen doorvertellen maar dit is dus al men bevallings verhaal

Liefs