Bevallingsverhaal Fenna

Zondag 14 juli om 8 uur smorgens begonnen de weeen. Ronald was net thuis uit zijn werk (nachtdienst) toen ik de eerste wee kreeg. Wist in eerste instantie niet gelijk dat het weeen waren, maar toen we de tijd bij gingen houden bleek dat de krampen toch al wel om de 5 minuten kwamen. Ik had flink last van kontweeen (jaja het bestaat echt heb het gegoogled:P ) buikweeen en rugweeen, dus besloot in bad te gaan. Nou dit was 3x niks. Pijn leek alleen maar erger te worden, dus rond 10.15 besloten we de verloskundige maar te bellen. Die was er om 10.30uur de weeen kwamen toen inmiddels om de 3 a 4 minuten en hielden ongeveer 30 tot 45 seconden aan. Nou goed de verloskundige deed inwendig onderzoek en ik had nog steeds nog maar 1 cm ontsluiting. Dit vond de verloskundige ook best tegenvallen, ze had verwacht dat ik al aan de 3 a 4 cm zou zitten omdat de weeen vrij heftig waren. Maargoed, de verloskundige ging naar huis en ik moest maar bellen als mijn vliezen gebroken waren of als ik wilde dat ze langskwamen.

om 12.45uur kwamen de weeen inmiddels om de 2 a 3 minuten. De verloskundige kwam weer even kijken en had toen nog maar 2 cm ontsluiting. Kreeg als advies om toch maar weer in bad te gaan..

Afijn, de verloskundige vertrok weer en ik besloot maar gelijk in bad te gaan omdat de weeen echt niet meer om te houden waren.

Eenmaal in bad begon de ellende pas echt. Ik kreeg ontzettende persdrang. Of eigenlijk, maar lichaam begon automatisch te persen en kon het met geen mogelijkheid tegenhouden, waardoor ik dus helemaal in panniek raakte omdat ik nog maar 2 cm ontsluiting had. Op het moment dat ik een wee had zag je ook echt dat heel mijn buik naar beneden gedrukt werd. Maargoed ik raakte zo in panniek dat ik tegen Ronald had gezegt dat hij de verloskundige maar weer moest bellen met de vraag wat ik nu het beste kon doen, maar dat hij er wel bij moest zeggen dat ze niet langs hoefde te komen omdat het niet van 2 cm ineens naar 10 kon gaan.. Nou goed, Ronald dus gebeld en moest gelijk uit bad en op bed gaan liggen en de verloskundige kwam er aan. Nog voor ik uberhaupt op mijn bed lag stond de verloskundige al voor mijn neus.. Weer inwendig onderzoek gedaan en wat bleek ik had al 7cm!! Ze heeft toen mijn vliezen doorgeprikt en gelijk daarna had ik 9cm ontsluiting. Om 14.05 mocht ik gaan persen en om 14.14 is ons 2e wondertje Fenna geboren!

Ik vond het een snelle maar hele heftige bevalling. Ik was helemaal in paniek om het feit dat mijn lichaam automatisch ging persen terwijl ik dacht nog maar 2cm te hebben, en heb dan ook wel paar x gegild van paniek :( Fenna was ook helemaal blauw paars toen ze geboren werd en ook dat vond ik helemaal niks.. Gelukkig bleek ze helemaal gezond te zijn en kunnen we nu lekker genieten van ons mooie meisje die nu inmiddels alweer 1 week oud is.