Update

Hier weer even en update

Met Rowena gaat nog steeds alles goed.. Heeft het prima naar haar zin op school, doet het ook erg goed op school en ze is nog altijd een vrolijke, slimme en soms nogal eigenwijze meid.

Met ons gaat het verder ook wel goed, Ronald is weer een opleiding aan het volgen voor zijn werk en ik werk nog steeds 2.5 dag per week als gastouder. Verder zijn we druk met de hondjes.. Onze wammes heeft nog al een slechte start gemaakt bij de fokker.. en daardoor is hij nu erg bang dus zijn daar veel mee bezig en gaan ook elke donderdag naar cursus met hem. Met Max onze andere hond gaat het gewoon goed.

Het zwanger worden probeer ik zoveel mogelijk van me af te zetten, al is dat niet makkelijk.

Laatst bleef mijn oppaskindje bij ons slapen en die zei sochtends ik wil naar mijn zusjes toe. Waarop Rowena antwoorde ik wil ook naar mijn zusje toe..  Tjah dat zijn even de moeilijke momenten, maargoed denk dat ik het toch echt van me af moet gaan zetten.

Merk aan mezelf dat ik helemaal niet zo lekker in mijn vel zit doordat ik er veelte veel mee bezig ben, wil aan de ene kant zo graag naar een gyneacoloog maar durf die stap niet goed te nemen, dus probeer het steeds maar uit te stellen.

Zijn nu al ruim 3 jaar bezig en ben nog steeds  niet zwanger. Heb dan ook steeds meer het gevoel dat ik gewoon blij moet zijn met één mooie dochter en dat het daar misschien wel gewoon bij blijft. Misschien is een tweede kindje ons wel gewoon niet gegund.

Vind het moeilijk om me voor te stellen dat we misschien altijd maar één kindje zullen hebben, dat Rowena misschien wel nooit geen broertje of zusje zal krijgen. Maargoed kan beter zo denken dan dat ik me elke maand weer in mijn hoofd haal dat ik misschien wel eens zwanger zou kunnen zijn. Ga mezelf er niet beter door voelen. Zit gewoon niet zo lekker in mijn vel en irriteer me aan alles. Zelfs de sex vind ik op dit moment irritant omdat ik gewoon te erg met zwanger worden bezig ben, kan er gewoon niet van genieten, er gaat alleen maar door mijn hoofd 'zo dat is weer een kans'   slaat dus nergens op en wordt er gek van!!

Ook merk ik dat me lichaam me gewoon steeds vaker voor de gek houdt. Ben alleen nog maar moe, en heb al 3 maanden last van me tepels.. (tegen de tijd dat ik ongesteld moet worden) En tegen de tijd dat ik ongesteld moet worden ben ik ook altijd misselijk. Waarschijnlijk van de zenuwen maargoed het maakt je wel elke maand gek omdat je steeds maar denkt ooo zal het dan nu echt zo zijn.. maar helaas elke maand weer die teleurstelling... Ben het gewoon beu!!

(sorry voor mijn geklaag)

38 x gelezen, 0

reacties (0)


  • moedervan2bijna3

    Jeetje meid, 3 jaar is wel erg lang.... Ik zou toch echt een afspraak maken bij de huisarts en je laten doorverwijzen naar een gyn. Wij waren 9 maanden bezig en toen heb ik er al naar gevraagd bij de ha. Uiteindelijk bleken we zwanger in de laatste poging voordat we de medische molen in zouden gaan! Dus wellicht geeft het ook een stukje rust als de afspraak eenmaal staat. En je hoeft natuurlijk niet persee aan de hormonen of wat dan ook, maar misschien is het voor jezelf ook fijn om te weten of er misschien iets aan de hand is, of dat alles gewoon goed is en het wellicht de stress is. Ik weet hoe groot de stap is, maar ik ken ook de opluchting als die eenmaal is gezet! Heel veel succes en sterkte meid! Vind helemaal niet dat je klaagt en vind het zelfs knap dat je er nog zo instaat na 3 jaar van teleurstellingen. Kop op meid! Ook voor jullie is een 2e kindje vast weggelegd!