waar zal ik beginnen....een paar van mijn bb-vriendinnen wisten het al en hebben me erg goed gesteund om deze beslissing te kunnen maken en alles op een rijtje te zetten,ik ben er een paar wkn geleden achter gekomen dat ik zwanger ben,ik twijfelde eigenlijk tot vandaag toe over abortus,ik heb alles overwogen,ok we hadden relatieproblemen maar dat gaat nu al een tijdje erg goed,hij drinkt nog steeds niet,we zitten momenteel in een uitkering maar dat is ook niet de bedoeling voor altijd,roy is hard opzoek naar fulltime werk(vast),eigenlijk iedereen die er ervaring mee abortus heeft krijgt spijt,dus ik heb weken heel goed nagedacht,de vk heeft ook een vroege echo voor me geregeld in het zknhuis vandaag,ik d8 zo'n 5wkn te zijn en was voor nu 6wkn 4dgn het was piepklein maar het hartje klopte al,dat was voor mij de definitieve beslissing om de baby te houden,voor mijn gevoel leeft het vanaf het moment dat het hartje begint te klopppen,dus ik kon het niet over mijn hart verkrijgen,en uiteindelijk komt het denk ik wel op zijn pootjes terecht en komt alles wel weer goed,ben pas ergens begin okt uitgerekend zoals het er nu voor staat,dus hopelijk heeft roy dan wel allang vast fulltime werk gevonden,en meiden die het al wisten en eerlijk hun mening hebben gegeven echt bedankt,en indd laat iedereen maar lullen,het is ons leven,ons kindje,ons gezin,niemand anders dan wij zorgen ervoor en daar moet ik echt harder in worden in die opmerkingen,ik ga mijn best doen te genieten ,we hebben condooms gebruikt maar toch is het zo gelopen,ik heb ook pas na 4/5dgn overtijd getest omdat ik zeker wist dat het niet zo kon zijn en d8 dat het van de stress was dat die uitbleef,en gelijk dik positief,ik schrok me echt rot,ik voel me nu wel vaak misselijk,vooral sochtends en ik zie bleek,eet heel weinig maar hopelijk blijft dat niet lang zo,hieronder de foto van de 'baby' ziet er wat raar uit maar is een vruchtzakje met ergens de 'baby'

reacties (0)