Week 38

Week 38

Zat 18 jan- vrij 24 jan

Ik heb maanden geleden geboortekaartjes aangemaakt via internet voor proefdrukjes en daarop de datum 20 januari gezet. Met het idee dat het wel heel bijzonder zou zijn als we dat zouden halen.
Natuurlijk was onze eerste mijlpaal het halen van de 27 weken. Als we die maar voorbij zouden komen. En toen de 30. In het ziekenhuis ook zo’n magische grens voor ons destijds. En dan 32weken. Dan mag je overal bevallen. En toen dan we 2014 maar zouden halen.  En dan die eerste week van januari. Niet leuk om meteen na oud en nieuw jarig te zijn. Vriendlief had gezegd dat het de 12e zou worden. Ook gehaald. En ik roep al maanden “Vanaf de 20e mogen ze komen.”  Dus begin van week 38 was onze laatste kans om nog iets te doen, dan zou ik zeker gaan bevallen.

Zaterdag:  Vlug een paar boodschappen gedaan in de stad. In hoeverre je dat gewaggel van mij natuurlijk vlug kan noemen hahahaha. Extra onderbroeken gehaald voor in de kraamweek. Van die lekkere grote, die heb ik normaal niet, en de twee die ik een paar weken terug gekocht had leken me toch niet voldoende. Ik wilde nog graag een leuk babyboek halen “baby’s eerste jaar’ of zoiets en had tot op heden nog niks gevonden. Ik wilde naar de marskramer voor bedrolboxen. Je weet wel, van die boxen die je onder je bed kan rollen om dingen in op te bergen. Nou onze tweelingbox in de kamer heeft geen lade of zo waar je wat in kan doen, dus het idee was om 2 van die bedboxen onder de box te rollen. En nu hadden ze bij de marskramer van die mooie exemplaren die wit zijn en niet transparant. (want met die doorzichtige versies zit je nog tegen de rommel aan te kijken hihi)  En ik moest nog twee badjasjes hebben voor de tweeling.  Zeer belangrijk uiteraard.. kan je niet zonder. Dus daarvoor naar de stad geweest.  Wel slim geparkeerd dat ik niet te ver hoefde te lopen en dat de winkels waar ik moest zijn dicht bij elkaar zaten.  En verder alles kunnen halen wat ik wilde. Lief babyalbum gevonden van Bunnies by the Bay babyboek. Beetje ouderwets ogend, en daar waren we naar op zoek. Natuurlijk maar 1 exemplaar aanwezig. Tweede bestelt en die de 21e binnen. Tja als ik dan al bevallen ben moet mijn moeder die maar ophalen hadden we afgesproken. Maar helemaal happy met mijn afgewerkte boodschappenlijstje.  Daarna even langs mijn ouders geweest en daarna in huis aan de slag in de kinderkamer.  Beide ledikantjes opgemaakt en foto’s gemaakt van alle hoeken van de kinderkamer. ( alvast voor in de mapjes voor tijdens het kraamfeest.)  Ik kan ze nog niet laten zien, want de namen van de kindjes staan er her en der op. Kinderwagen heeft vriendlief opgevouwen..  hoe moest dat ook alweer… euhm.. moesten we toch weer even goed kijken haha en in de berging gezet beneden. Daarna 1 bedje weer afgehaald en 1 ledikantje dubbel opgemaakt. Dus voor ieder kindje aan een uiteinde opgemaakt. Wiegje van mij van vroeger op de kinderkamer gezet, en 1 ledikantje op onze slaapkamer gezet.  Tja die moest natuurlijk al netjes klaar staan want maandag zouden ze geboren gaan worden.  Nog wat afgenomen, gepoetst, opgeruimd, verschoningskussen voorzien van hoes, invulboeken van de kraamzorg klaargelegd, vluchttassen gecheckt.  Middagdutje? Nee hoor, laat die maar zitten, want misschien breng je t zo wel op gang. Van mij mogen ze komen maandag!

En dan de zondag:  In de ochtend even rustig opgestart, maar daarna als een dolle door t huis heen. Vriendlief aan t stofzuigen, ik aan t poetsen, van boven tot onder, alles schoon! Nog even wat blad geveegd op de oprit. ( want anders loop je het zo mee naar binnen en dat is ook niks…) . ja echt! Vegen gewoon! Pfft was kapot. Maar niks geen middagdutje.. anders begint t morgen misschien niet. Nog even wat vrienden op bezoek gehad smiddags…

En nog geen wee gevoeld. Geen voorwee niks.  Alleen de afgelopen weken steken naar beneden en beurs gevoel aan mijn schaambot wat wijst op indalen. Verder niks.En die ukken maar trappen en duwen daarbinnen. Steeds als ik dat voel en even een harde buik krijg concentreer ik me enorm om goed te voelen wat ik voel. Is het een wee??  Nee.

Maandag: En dan word je wakker en besef je je.. ze zitten er nog in! Niks gebeurd. Ik ben nog niet bevallen. En nu? De 20e halen leek een paar maanden terug een grote onwaarschijnlijke veronderstelling.. en nu is het de 20e en geen enkel teken van dat ze eruit willen vandaag. Ik had er vannacht gewoon slecht van geslapen. In ieder geval veel wakker gelegen.. voelen of ik al iets voelde. Hahaha erg he!

Tja maar geen bevalling, dus dan moet je de dag maar opgaan vullen. Dus mijn moeder weer over de vloer om de keukenkastjes nog eens flink te doen. En ik de hele dag druk met dingen regelen. Herhaalmedicijnen bestellen voor vriendlief, bellen met bugaboo want het online registreren voor een extra jaar garantie lukt niet, een ander bedrijf bellen voor de vervanging van een kapot onderdeel van iets anders, en zo nog wat dingen. Tegen t eind van de middag ben ik nog boodschappen gaan doen. Zelf tillen, en weer geen dutje. Verdorie, dat zou toch wat op gang moeten brengen. 

Kwaaltjes… ja hoor, heb er weer 1 bij.  Ik had al 2 dagen een wat geïrriteerd gevoel van onder. Dus ik dacht goh, dat zalfje wat ik gebruik voor die aambei is misschien perongeluk wat naar voren gegaan en daardoor is het geïrriteerd daar. Nou zondag op maandag nacht werd de irritatie alleen maar erger en erger en na een google speurtocht leek het mij verstandig even langs de huisarts te gaan. Dus daar geweest maandagochtend en van haar een soort zetpil gekregen die het probleem binnen een paar dagen op zou lossen. Om te weten waar ik last van had wilde ze wel even kijken en kon mij meteen melden dat er nog niets te zien was aan de baarmoedermond. Potdicht nog.   *zucht* oke.  Maar goed. Weer een prettig veelvoorkomend kwaaltje wat ik kan aanstrepen. Hahaha  Wel blij dat ik er toch even mee langs ben gegaan. Het kan geen kwaad voor de kindjes of voor mijzelf maar er is een kans dat als de kinderen natuurlijk geboren worden dat ze er iets van meekrijgen en last van spruw hebben in de eerste twee weken waardoor ze soms niet goed kunnen drinken.  Niet leuk natuurlijk.

Dinsdag: Weer wakker worden zonder een wee gevoeld te hebben in de nacht. Wat een teleurstelling. Hoe kan dat nou. Ik had toch echt afgesproken dat ze gister zou komen, maar luisteren doen ze niet dus. Redelijk rustig aan gedaan, wel weer even de stad in geweest om het babyalbum op te halen,  de noodzaak voor een nieuwe strijkplankovertrek was ineens groot dus die moest er een gehaald worden, en ik moest nog langs de kruitvat voor óh zo belangrijke hamsterzaken. Hahahaha. En weer geen dutje in de middag.

Inmiddels ook maar eens gebeld met de gemeente.. hoe het zat met de aanvraag van ons schuurtje en de goedkeuring van de welstandscommissie. Nou het was in behandeling, maar meer konden ze er niet over zeggen. Je weet misschien nog wel, dat schuurtje dat we wilde bouwen voor de fietsen, zodat we in de stenen berging waar nu de fietsen in staan de kinderwagen kwijt kunnen. Maar waar we dus als verrassing ineens een vergunning voor moesten aanvragen. Nou dat kan dus nog wel even duren. Gelukkig maar hebben we al een tijdelijke oplossing.. een hoop spullen uit de stenen berging kunnen we voorlopig even kwijt in de schuur van mijn ouders zodat de kinderwagen er toch in past. Maar op een gegeven moment wil ik mijn fiets toch ook wel weer terug. Hihi

Woensdag:  weer wakker met de kids nog in de buik. Vandaag controle gehad in het ziekenhuis. We hebben van te voren wel bedacht wat we zouden willen. Willen we al in gaan leiden? Die ballonkatheter al laten plaatsen? Tja, als het na 4 dagen niet zou werken zou ik alsnog een keizersnee krijgen had dokter H de vorige keer gezegd.  Benieuwd wat de gyn(dokter H) er vandaag over zou zeggen. De kindjes zagen er in ieder geval goed uit. Jongetje nog wel steeds in stuit helaas. Maar vruchtwater , placenta’s, tussenvlies, en hartjes zien er nog prima uit!  Mooi!  We hebben het er uitgebreid over gehad wat nu te doen.  Als ik wil zou ik morgen al ingeleid mogen worden, maar toch gaat zowel bij de gyn als bij ons de voorkeur uit naar een bevalling die natuurlijk op gang komt. Gezien mijn voorgeschiedenis van een keizersnee is er een flinke kans dat het opwekken met een ballonkatheter niet werkt. Dan krijg je een situatie dat je tot 4 dagen in het ziekenhuis ligt en er een sfeer ontstaat van ‘daar gaat het niet mee lukken, dat wordt een keizersnee” Lukt het wel om 2 cm ontsluiting te krijgen dan krijg ik ook een infuus met weeënopwekkers zodat het doorzet. Ik dacht dat ik die niet mocht hebben, maar het zou gaan om een zeer lage dosering. De gyn vertelde: ja en dan krijg je het punt dat het niet voldoende helpt, dan zetten we die dosering toch wat hoger, dan ga je merken dat de kinderen erop reageren, en dan is het de vraag of ze reageren op de weeën en medicatie of zo reageren omdat je litteken het niet houdt. ( blijkbaar laten baby’s dan hetzelfde zien) en dan worden wij als artsen toch zenuwachtig en nemen we geen risico en krijg je een keizersnee.   Met andere woorden, hij zag de kans op een keizersnee vrij groot als ik ga kiezen voor het inleiden met ballonkatheter. Het mooist zou zijn als er gewoon vanzelf wat gaat beginnen.  Maar hoe lang is wachten nog goed?  Op dit moment zitten de kindjes er prima bij. En eerlijk is eerlijk, als het moet kan ik zo ook nog wel twee weken doorlopen. Ik bedoel, ik heb wel kwaaltjes, maar kan nog steeds de trap op en af, wasje draaien, boodschapje doen, slaap oke ( op de nachtelijke wc bezoekjes na) dus tja, waarom niet.  Het idee is alleen zo gek… had gewoon verwacht allang bevallen te zijn.  Tweelingen komen toch áltijd eerder? Haha  Vorige keer had hij het over inleiden in week 39. Maar het gaat nog zo goed. Dus nu heeft hij in de computer gezet dat we dat gaan doen met 40,5 week.  Ik ben 1feb uitgerekend en inleiden wil hij dus gaan doen met 6 feb. Laat dat nu toevallig mijn verjaardag zijn.  Dat zou ook wat zijn zeg. 

Hij heeft nog wel gevoeld of hij misschien al kon strippen om de boel zo op gang te krijgen, maar bij het voelen concludeerde hij ook dat de boel nog potdicht zat. En om te kunnen strippen heb je toch minstens 1 cm ontsluiting nodig.  Het idee is om aan de verloskundige die we hebben geregeld voor de nazorg thuis te vragen of zij zondag of maandag nog eens wil proberen of het strippen al kan. Dan hoef ik daarvoor niet speciaal naar het ziekenhuis. En volgende week woensdag mag ik weer op controle komen. Dan wel ook even een hartfilmpje van de kindjes maken. Gewoon als extraatje. Misschien niet nodig, maar wel goed om even extra te checken. 

Dus….  Voorlopig nog even flink doorwaggelen met die twee ukken in mijn buik. Heel benieuwd hoe lang het nog gaat duren. Nu dus flink duimen dat er ergens in de komende weken toch vanzelf ontsluiting komt en dat ze kunnen strippen of dat mijn vliezen spontaan breken.  
Ik ben wel ontzettend nieuwsgierig naar hoe ze eruit zien. Maar ja…..Nog eventjes geduld aub…