Echo 17 + 5 , en alles wat erbij kwam kijken....

Donderdag 26 april moest ik voor een geplande afspraak naar

de klinisch verloskundige in het ziekenhuis.Omdat ik onder extra controle sta vanwege mijn bloeddruk meten ze die bij iedere afspraak. Tot nu toe is bij het meten in het ziekenhuis

mijn bloeddruk steeds te hoog. Maar ja, ik kom dan ook iedere keer gehaast

binnen stuiven en moet dan meteen meten. Logisch dat ie hoog ik denk ik

dan.  De gynaecoloog wilde zeker weten of

het daaraan ligt, en dus moet ik voor deze afspraak mij eerst melden bij de

verloskamers om een half uur plat te gaan liggen voor een lange meting.

Prima.

Dus ik om half 1 mij netjes melden bij de balie daar. Ze zouden even iemand voor me oproepen.
Ondertussen neem ik plaats in de wachtkamer. Achter mij een
kantoortje van het personeel daar. Hoor me een partij gediscussieer. Er moesten
wat kamers intern verhuist worden en wel nu.  Ze waren er maar druk mee.  Om kwart voor 1 zou ik aan de beurt zijn. Half
uur liggen en dan om half 2 beneden voor mijn afspraak met de verloskundige.

Om 1 uur was ik nog niet opgehaald. Dus ik weer naar de balie.  Of ze mij misschien vergeten
waren.  Ze zouden nog een keer iemand
oproepen, het was ook zo druk even met die verhuizing.  Maar ik had nog tijd genoeg volgens die
mevrouw.  Ondertussen was het al 5 over
1. En een half uur plat na 5 over 1 , dan ben je niet op tijd voor een afspraak
om half 2. Dus ik nog een keer uitgelegd aan die mevrouw wat ik kwam doen.

Nou eindelijk kwam er iemand. Een co-assistent, die zou mij
die meting afnemen. Ondertussen zat ik wel te stressen, - niet goed voor je
bloeddruk he! Hahah- maar iemand zou beneden doorgeven dat ik later zou komen.

Ik mocht een kamer in en op bed gaan liggen.  Ding om mijn bovenarm voor het meten en liggen maar.  Ik vertelde de Co dat ik 17
weken was en waarom deze test was.

De Co vertelde dat ze meteen naar het hartje ging luisteren.
Was standaard, lag dan toch al aan die machine konden ze dat ook meteen
doen.  Nou een half uur naar dat hartje
luisteren vond ik niet zo’n erg idee hoor!
 Dus moest weer overeind, buik bloot en die Co pakt zo’n
rondje die ze met gel insmeert.  Die legt
ze dan op je buik en tussen het gerommel van je darmen etc hoor je dan het
hartje. 

Nou ze hoorde het hartje niet. Misschien op de verkeerde
plek zei ze. Vaak moeten we even zoeken. Dus weer een nieuwe plek op mijn buik
uitgekozen.. weer niets, en weer een nieuwe plek , weer niets… en zo ging ze
even door!  ( oke dacht ik , rustig
blijven denk aan je bloeddruk!!!)  De Co
ging er even iemand bij halen.  Maak je
geen zorgen, is wel eens vaker zo.  Arts
kwam erbij, en na meerdere pogingen van haar ging ze de computer maar eens
raadplegen. Ook zij kon het niet vinden. 
“misschien staat er bij uw gegevens wat over de ligging van het kindje.’  Ligging van het kindje?  Die kronkelt toch nog alle kanten op dacht
ik.

Na 5 minuten komt ze terug. ‘Mevrouw ik pas 17 weken, nog
veel te vroeg om zo het hartje te kunnen horen. Dit doen we pas standaard na 26
weken.’   
( ik had toch echt vertelt hoe ver ik was)
Grrr  stomme Co.

Maar goed rustig blijven, je bloeddruk!  Hhaha
 

Mocht me lekker gaan ontspannen nog voor de rest van het
half uur en kreeg een tijdschrift.   Ach
even een half uurtje plat, prima.  Dus ik
voel me net een beetje ontspannen worden hoor ik ineens een vrouw in de kamer
naast me.  Die begon met bevallen. Nu
weet ik dat vrouwen lawaai kunnen maken tijdens de bevalling en sommigen gaan
schelden. Maar dit was echt niet normaal!!!  
Ik heb nog nooit zo’n vulgair taalgebruik gehoord.  En haar schreeuwen leek meer op het gegrom
van zo’n grunge band.  Moest meteen aan
poltergeist denken. Dat haar hoofd aan het spinnen was op haar lijf!    “nee, dit wil ik helemaal niet horen!’dacht
ik.  Ik moet me ontspannen voor die
bloeddruk.

Als ik er nu aan terug denk was t best hilarisch zo. Maar vond het toen echt niet tof! Hahaha

Daarna naar beneden voor mijn afspraak – 10 minuten te laat,

maar t was netjes doorgegeven- en daar kreeg ik weer een echo.  Mijn baarmoeder lag nu  al een vinger hoog BOVEN mijn navel ( vorige
week nog twee vingers eronder)  en het
kindje zag er prima uit. Heel beweeglijk! 
Nu al een drukte makertje!

Ze kon ons nog niet vertellen wat het ging worden, daarvoor
kon ze het niet goed genoeg zien. Jammer. 
Maar we hebben al een afspraak gemaakt voor een pretecho. We kunnen niet
meer wachten tot de 20 weken echo!

Deze dag hebben we allebei het hartje gehoord en dat ik zo
fijn!