Morgen 11 weken

Hallo allemaal, tijdje geleden alweer dat ik iets heb geschreven.
Met ons gaat het opzich wel goed, Nigel groeit heel hard en gaat lichamelijk gewoon lekker, als hij nu op zijn buik ligt (niet te lang natuurlijk) kan hij zijn hoofd al heel lang omhoog houden en we hoeven hem ook niet meer zo te ondersteunen als we hem optillen.
Hij heeft nog een echo in het ziekenhuis gekregen ivm zijn rug maar zover ze konden zien waren zijn wervels aangesloten en dat is hartstikke mooi nieuws..het litteken op zijn onderrug zal hij wel zijn hele leven houden zij de arts, maar daar valt mee te leven.

Verder maakt hij nog steeds nauwelijks oogcontact en is erg afwezig, reageert niet op geluid enz. In dat opzicht is hij niet of nauwelijks vooruit gegaan. Het ziekenhuis kan er nog niet zoveel mee omdat hij zo klein is, behalve zijn ogen en oren testen en die zijn goed....er is dus een kans dat het geestelijk niet helemaal goed is en daarom gaat hij bij 6 maanden weer naar het ziekenhuis, tot die tijd blijft hij natuurlijk onder controle bij het consultatiebureau.

Zijn eerste prikken heeft hij ook al gehad en die dag had hij wel zo nu en dan wat kramp dat was wel zielig maar het was snel over gelukkig.
Hij huilt nog steeds bijna niet, alleen om eten en als hij een hele vieze luier heeft, anders eigenlijk niet of nauwelijks..

Hij zit nu bijna dagelijks even in zijn wipstoel en dat vind hij wel leuk, ook in bad vind hij leuk en zijn kinderwagen is favoriet, daar slaapt hij het beste in.

Hij begint nu trouwens echt door te slapen, eerst werd hij 1 x per nacht wakker om 3 uur ongeveer, als ik hem nu om 11 uur in zijn bed leg nadat hij net heeft gegeten slaapt hij meestal tot een uur of 6, dat is helemaal goed natuurlijk.

Dus al met al gaat het wel lekker met ons, behalve dat ik me redelijk zorgen maak over zijn mentale toestand, ik (en iedereen die Nigel een tijdje heeft gezien) heb toch sterk het gevoel dat er iets niet helemaal goed is.

Liefs