Joekelbaby???

Vandaag moest ik naar de gynaecoloog voor reguliere controle en daarnaast zou ik een groeiecho krijgen om te zien of het kindje toch weer aan de grote kant is of gewoon volgens de curve groeit. Bij de controle zei de gynaecoloog dat het kindje nog steeds in stuit lag. Dat verbaasde me want ik dacht echt gevoeld te hebben dat het gedraaid was ik voelde het getrappel nu juist bovenin ipv onderin) maar hij zei toch echt van niet. Bovendien moest ik nadenken over evt poging tot draaien omdat een stuitbevalling van een (waarschijnlijk) groot kind ook bij de gynaecoloog geen enthousiasme opriep. En als een evt draaipoging niet mocht lukken, adviseerde hij toch een keizersnede. Maar eerst maar eens de echo afwachten want afhankelijk van de ligging en de grootte van het kind werd er überhaupt een poging gedaan (ivm eerdere keizersnede, was hij wat voorzichtig zei hij). Nou, meteen doorf naar de echo want doordat de gyn wat was uitgelopen met zijn spreekuur, was het al tijd voor de echo.

Een arts-assistent voerde de groeiecho uit. Toch altijd leuk om het kindje weer te zien. Het past natuurlijk al lang niet meer in geheel op het scherm maar toch. Alles was heel goed herkenbaar, alleen om het geslacht heeft ze heen ge-echo-d want dat wilde ik niet weten. Wel maakt het kindje adembewegingen, dat was heel duidelijk te zien. Heel grappig en overigens normaal zei ze maar het was wel opvallend dat het net nu gebeurde zodat we dat zo duidelijk konden zien. Tja, oefening baart kunst haha. En het lag trouwens toch gewoon met het hoofd naar beneden, had het dus toch goed gevoeld :-)
Na heel wat metingen, voerde ze de meetresultaten in de computer in en werd er iets heel rood. Vast geen goed teken dacht ik nog…. Ze zei; precies waar ik al bang voor was: het buikje is veel te groot en je hebt teveel vruchtwater. Oh? Van dat vruchtwater was me nog nooit iets gezegd, dat het buikje ruim 1.5 week voor liep qua groei wist ik wel maar de vlk deed daar niet zo moeilijk over. De arts liet me de curves zien en het hoofd en dijbeen was keurig qua termijn maar het buikje lag qua groei boven de bovenste curve-lijn. De arts wilde een hartfilmpje maken en ik moest even wachten. Daar kon ik het mee doen… Later kwam ze terug en had ze overlegd met de gynaecoloog en een hartfilmpje was toch niet nodig. Wel moest ik bloed laten prikken en een derdelijns (?) echo laten maken door een specialist uit Maastricht en wilde ze kopieën van alle papieren van eerdere echo’s. Ze wilde me al een hand geven en weer gaan maar ik wilde toch graag weten wat er nu dan aan de hand is/was of in elk geval welk vermoeden ze had. Toen gaf ze aan dat ze dacht dat ik wellicht toch weer zwangerschapssuiker heb. De grote hoeveelheid vruchtwater zou hiermee te maken kunnen hebben en ze dacht dat het kind erg groot was.

Nou… dat was toch even schrikken eerlijk gezegd. Ben dus maar meteen bloed gaan laten prikken. ’s Middags werd ik gebeld; 29 juni was de specialist pas weer in het ziekenhuis en dan heb ik dus een afspraak. Baal er toch van dat er nu niet zoveel duidelijk is geworden behalve een hoop onrust… Dinsdag heb ik weer een controle bij de gynacoloog, weliswaar bij een andere dan normaal maar “mijn” gyn zat al helemaal vol behalve op maandag om 13.10 uur maar dat kreeg ik echt niet geregeld met de drie andere kids. Nu wachten we dus de bloeduitslagen maar af… To be continued….