Vandaag was een prutdag!

Ik kreeg al een paar keer de vraag hoe het met mijn zwangerschap gaat; nou goed! Ik ben alweer 24 weken op weg, de tijd vliegt! Soms gaat het me een beetje te snel. Natuurlijk kijk ik uit naar ons 4^e wondertje, maar het is mijn laatste zwangerschap en dus wil ik er extra van genieten. Door alle drukte van het gezin, werk en hobby’s heb ik niet altijd heel veel tijd om bewust stil te staan bij de zwangerschap maar ik probeer het zoveel mogelijk te doen. Met name als ik in bed lig ’s avonds en ’s morgens voel ik het kindje enorm goed en veel. Zo’n gezellig gevoel! Dat zal ik zeker gaan missen!

Vandaag was het enorm druk in mijn buik, en niet alleen door de baby helaas…. Vanmorgen werd ik wakker doordat mijn oudste zoontje naar de wc moest en ging. Daarna kwam hij lekker tussen ons in liggen, gezellig! Hij was mijn buik helemaal aan het aaien en knuffelen, zo lief! Ik voelde me alleen steeds slechter en zo rond 7.45 uur moest ik echt naar de wc rennen, want ik moest overgeven. De rest van de dag voelde ik me echt brak; misselijk, buikpijn en slapjes. Gelukkig heb ik een schat van een man die de hele ochtend voor de kindjes heeft gezorgd. Na nog wat slaap en een fijne douche, was ik dan toch tegen de middag beneden. ’s Middags ben ik nogmaals op bed gaan liggen en dat deed me wel goed.

Verder heb ik tot nu toe nog weinig te klagen gehad. Tot een paar weken geleden had ik helemaal geen klachten. Sinds een paar weken heb ik wel last van mijn benen/billen, waarschijnlijk ischias of bekkenklachten. Het leek even minder te worden maar neemt nu weer toe, dus als dit zo doorzet toch maar naar de fysio. Ik stel het steeds uit omdat ik echt niet weet wanneer ik daar in vredesnaam heen zou moeten gaan. Als ik vrij ben, heb ik de drie kids thuis en ik voel me bezwaard om onder werktijd te moeten gaan. Ik heb nu de afspraken met de vlk al onder werktijd omdat het geen doen is om met 3 kleine kinderen op controle te gaan. Als ik dan ook nog naar de fysio zou moeten gaan… Aan de andere kant; als het moet, dan moet het.

Dinsdag moet ik een glucose belastingstest ondergaan in het ziekenhuid; een ochtend bloedprikken en een mierzoet drankje drinken. Ik heb het al 2 keer eerder gehad en dat viel me alleszins mee, dus hopelijk dit keer ook. Ik neem papieren van mijn werk mee zodat ik de tijd toch nuttig doorkom, maar voor de zekerheid ook nog een boek J.

Morgen dus de proefrit. Ik heb via de NAP de km-stand laten checken en die lijkt okee, dus hopelijk bevalt de proefrit ook. We moeten het wel in 2 etappes gaan doen omdat de proefrit ’s avonds is en we anders speciaal een oppas moeten zoeken. Nu gaat een van ons de auto ophalen en een stukje rijden, vervolgens haalt die de ander thuis op en wordt er gewisseld. Dit omdat we beiden met de auto gaan rijden en dus allebei een goed gevoel moeten hebben erbij. Opvallend overigens hoeveel reactie sik krijg van mensen. De auto is nl roze, al is die in het echt eerder richting het paars dan echt roze, ons viel het alleszins mee. Veel mensen reageren met; dat je man daarin durft/wil gaan rijden… gelukkig vind hij het zelf geen probleem en is hij niet zo bang dat aan zijn mannelijkheid getwijfeld gaat worden haha.

Nou, toch weer een behoorlijke blog geworden. Ik ga mijn bedje eens opzoeken. Heb net weer 3 maanden was gevouwen want dat gaat gewoon door, ook al is mama ziek haha. Morgen nog een dagje thuis met de kids en dan alweer aan de werkweek beginnen. Nog een week of 12 en dan heb ikm al verlof, ongelofelijk eigenlijk. Hopelijk heb ik dan verlof tot aan het nieuwe jaar. Dat hangt even af van het autootje, want financieel moet het wel mogelijk zijn natuurlijk. Even duimen nog!