Lieve papa: 3 jaar alweer.

16 april 2019.. vandaag is het alweer 3 jaar geleden dat mijn vader de strijd tegen longkanker verloor.
Na een kort ziektebed van 2 weken, blies hij op 16.04.2016 zijn laatste adem uit.
3 jaar alweer.. het lijkt alsof het de dag van gisteren is dat ik afscheid van je moest nemen. 
En hoe moeilijk is dat.. je vader "gedag" zeggen, knuffelen en vertellen dat je van hem houd.. voor de állerlaatste keer? Wetende dat je hem daarna nooit meer zal zien en spreken. Ik vond het zó moeilijk om het ziekenhuis definitief te verlaten.
Ik ben zó blij dat ik nog afscheid heb kunnen nemen en dat mijn vader toen een helder moment had waardoor hij mij vertelde dat hij van mij houdt. Een prachtig moment om voor altijd te kunnen koesteren.
Inmiddels zijn we 3 jaar verder, ik heb het redelijk een plekje kunnen geven, maar dit betekend niet dat ik het er niet moeilijk mee heb. Ik kan er opzich wel goed over praten, maar ik merk toch wel dat ik op dagen zoals nu het moeilijk heb. Soms zie ik flashbacks van momenten van rond en na zijn overleden en dan moet ik toch wel even een traan laten.


Er is een schakel die de dood niet kan verbreken,
liefde en herinneringen leven altijd voort. 😔🌹✨

* 13.05.1956
† 16.04.2016