Cloud nine (+ update)

Cloud nine.. ja, sinds onze ondertrouw leef ik echt op een roze wolk.. Niet dat ik daarvoor niet gelukkig was met het feit om te trouwen hoor, hahah! Maar ik merk echt dat de ondertrouw het toch een stuk echter gemaakt heeft en ik daardoor echt op een roze wolk leef.
21 september kreeg ik nog eens telefoon van de burgelijke stand van de gemeente. De ambtenaar aan de telefoon zei al meteen 'ik bel u natuurlijk met een hele mooie en leuke reden, gezien jullie locatie willen jullie het groots aanpakken'. Heel leuk dat hij dat zo benoemde :) niet te zakelijk telefoon gesprek gelukkig. Hij kwam met de leuke mededeling dat onze datum en tijdstip beide nog beschikbaar waren en dus voor ons definitief vast gezet zijn. Weer een ding wat  we kunnen afstrepen: datum vastleggen.
Het voordeel van dat we al zo vroeg begonnen met dingen plannen en vastleggen dat we nu, nu ik het intensiveringstraject (3 weken moeten we 3 dagen achter elkaar naar school ipv 1) van mijn opleiding in ga, rustig aan kunnen doen qua plannen voor de bruiloft. Dit bespaard ons in mijn ogen veel stress. We hebben wel al wat afspraken gepland staan, maar die liggen nog redelijk in de toekomst. In januari moet ik nog eens contact opnemen met mijn kapster en nagelstyliste (zelfde persoon), omdat ze dan meer weet over haar vakantieplanning en beschikbaarheid. Ook moeten we in dezelfde maand weer contact opnemen met de live zangeres voor tijdens de ceremonie. In maart heb ik een bridal boudoirshoot gepland staan, nooit gedacht dat ik het zou durven maar ik ga het toch doen :) Ik wil hem verassen met het album op de dag dat we 12 jaar samen zijn. In mei wordt er een gesprek met de ambtenaar van de burgelijke stand gepland en 2 tot 4 weken voor de trouwdag volgt er nog een gesprek met de buitengewoon ambtenaar van de burgelijke stand (BABS), die ons in september ook zal trouwen! In juni heb ik een afspraak staan met de coupeuse voor het aanpassen van mijn trouwjurk. En verder zijn er natuurlijk nog een hoop, kleinere dingen die we moeten regelen. Allemaal mooie en leuke vooruitzichten.

(Onze save the date kaarten, voor het versturen hebben we op ieder kaartje een gegraveerde potlood gebonden met onze namen & datum)

En ondanks mijn mooie roze wolk gevoel, voelt het ergens ook heel dubbel. Ik merk op sommige momenten dat ik behoorlijk geconfronteerd word met het verdriet om mijn vader. Ik word toch steeds weer met mijn neus op de feiten gedrukt en dan besef ik me keer op keer toch weer dat hij onze dag nooit zal kunnen meemaken. Hij is bij ons in onze harten, maar oh wat had ik hem er graag bij gehad. De eerste keer dat ik dit besef kreeg was toen we onze save the date kaarten gingen rond brengen. Heel enthousiast hebben we de kaarten afgegeven bij mijn moeder, mijn schoonouders en mijn schoonbroers (de rest hebben verstuurd) en dan.. ja het kaartje voor mijn vader ontbrak natuurlijk en dat voelt toch een beetje incompleet. Mijn vader is degene waarmee ik dit mooie nieuws niet meer kan delen, die ik niet zo'n mooi kaartje kan geven en dit mij op onze dag niet kan weggeven.. Het voelt daarom heel dubbel voor mij. Maar ook al is hij er in persoon niet bij, in onze harten zit hij voor altijd <3 Ik heb dan ook besloten om een hangertje aan mijn bruidsboeket te laten maken. Voorop wordt er een foto van mijn vader verwerkt en achterop een gegraveerde tekst met 'always in my heart'.

Het is de laatste weken wat stiller vanaf deze kant, maar heb het momenteel erg druk met de opleiding.
De 'druk' met examens begint nu toch langzaam te komen, ook omdat de school ineens met de eind datums van examens uit het schuiven is. Verder gaat het me wel allemaal prima af hoor! Mijn eerste examen ligt al afgetekend en al klaar om ingeleverd te worden. En met het oefenen van de verpleegtechnische vaardigheden in de praktijk gaat het ook heel goed! Ik zal niet roepen dat de opleiding voor mij een eitje is, maar tot nu toe verloopt het allemaal goed gelukkig! Ook ben ik inmiddels bevoegd om medicatie uit te zetten en uit te delen omdat ik dit afgetoetst heb nu!

Mijn onze meisjes gaat het ook heel goed. 24 september heeft de oudste het schoolreisje gehad naar de Efteling! Ze hebben gelukkig mooi weer gehad, op 2 kleine regenbuien na. Het was voor haar de eerste keer dat ze in een achtbaan ging die loopings maakt, but she did it! Uiteindelijk is ze een stuk of 9 keer in de Baron 1898 geweest, 2 keer in de python en 2 keer in de vliegende hollander. Je kan er wel op uitmaken dat ze de smaak goed te pakken had! Onze stoere meid, haha.
De jongste draait nog steeds iedere week een dagje mee in groepje 3! Ze vind het super leuk en doet het echt ontzettend goed. 
20 september waren de schoolfoto's en deze hebben we afgelopen donderdag mee naar huis gekregen, ze zijn echt súper leuk geworden! De foto van hun samen had ik al in mijn album gedeeld :) Maar ik kan het niet laten om hem nogmaals te delen, dit keer in zwart wit dan, haha.
(foto is inmiddels verwijderd)
Wat zijn wij toch trots op ons knappe tweetal <3