30 maart 2011

Ik heb dit eigenlijk nooit zo van de daken geschreeuwd.. maar soms is het fijn om het tóch dingen van je af te schrijven. Het kan best zijn dat ik er al eens een blog over gemaakt heb, geen idee.. Ik vond dit verhaal toen ik  de verhalen terug aan het lezen was op de babysite die ik bijhield voor mijn dochters, dus wilde het hier ook eens delen.
 Zwangerschappen gaan niet altijd over rozengeur en manenschijn.. helaas heb ik dit zelf op een zeer pijnlijke manier meegemaakt. En dat terwijl vriendlief en ik absoluut niet wisten dat ik weer in verwachting was, pas op het moment dat het mis ging in mijn stopweek!

Ik was toen 'pas' 18 en onze dochter was net 5 dagen ervoor 3 geworden.. een tweede kindje stond uiteraard niet op de planning. Ik zat netjes aan de pil; vergat hem nooit & slikte hem netjes iedere dag op hetzelfde tijdstip, niet overgeven, geen diarree, geen AB kuur.. niets wat de werking kon verminderen. Ik kan het me nog zo goed herinneren; ik volgde de opleiding Helpende en liep 1 dag per week stage op een peuterspeelzaal en 2 dagen per week op een kinderdagverblijf. Het was weer tijd voor mijn stopweek, want ik slikte de pil niet door. Zoals altijd had ik uit voorzorg toen ik begon met de stopweek een inlegkruisje ingedaan, voor het geval het ineens zou doorzetten terwijl ik niet thuis zou zijn. Toen ik op mijn stage was en wij samen met de kinderen in de kring zaten te zingen begon ik krampen te krijgen en dacht dus ongesteld te worden. Alleen waren de krampen nu vele malen heftiger en pijnlijker dan ik gewend was. Ik dacht er verder eigenlijk niet bij na, want dacht dat het wel eens kon voorkomen dat een menstruatie wat heviger begint. Alleen werden de krampen op een gegeven moment zó hevig dat ik zoiets had.. ik had echt het idee: "nog even en ik kan niet meer op mijn benen staan". Aangezien ik mij niet wilde laten kennen, excuseerde ik mij om even naar het toilet te gaan. Ik had al wat bloed verwacht, maar helaas; helemaal niets. Maar ondertussen bleven de krampen aanhouden, ik nam een paracetamol en heb mijn stagedag afgemaakt, aangezien we toch aan het afronden waren. Ik had toen nog geen rijbewijs.. dus ging toen nog met de bus van Dronten naar Harderwijk en dan vanaf het station naar huis op de fiets :). Op het moment dat ik van mijn fiets stapte, voelde ik wat 'lopen'.. tenminste zo voelde het! Ik dacht natuurlijk dat mijn menstruatie eindelijk had doorgezet en hoopte dus dat de krampen zouden afnemen. Toen ik naar de wc ging om mijn inlegkruisje te vervangen voor een tampon, zag ik tot mijn grote verbazing niet alleen bloed.. Maar ook een stolsel, een heel apart stolsel. Tenminste ik noem het even een stolsel, geen idee hoe ik het anders moet zeggen. Ik verloor wel eens vaker wat stolsels, maar dit keer zei mijn gevoel dat ik het niet direct moest weggooien. Direct vriendlief geroepen en die kwam meteen kijken; ook hij had er een naar gevoel bij. Ik heb daarna ook mijn moeder gebeld om haar ook naar het stolsel te laten kijken, ook zij vond het er raar uitzien. Manlief en ik begonnen beide twijfelen of het geen miskraam kon zijn.. maar hey.. Ik kon toch niet zwanger zijn? Ik zat tenslotte aan de pil. We vertrouwden het niet en bleven er een raar gevoel bij houden. De huisarts gebeld en we kregen toen eigenlijk te horen 'ja als het een miskraam is kunnen we toch vrij weinig doen', dus was het niet nodig om het stolsel te laten zien volgens hun. Waarschijnlijk omdat er op dat moment geen zwangerschap bekend was bij mij? Ergens bleef mijn gevoel zeggen 'laat het hier niet bij zitten'. Dus in overleg met vriendlief de stoute schoenen aangetrokken; want ja omdat er dus geen zwangerschap bekend was liep ik ook niet onder controle van de VK. Dus wat hebben wij gedaan? Mijn oude VK praktijk opgebeld waar ik onder controle liep tijdens de zwangerschap van onze eerste dochter. Ik heb mijn verhaal gedaan en tot onze grote verbazing was een van de vk's bereid om even aan huis te komen op het dat zij een plekje vrij zou hebben!! Zo zorgzaam als dat manlief is.. maakte hij een warme kruik voor mij toen we aan het wachten waren op de vk, omdat ik nog altijd last had van krampen. Niet meer zo hevig.. wel pijnlijk De vk heeft helaas bevestigd dat het toch echt om een miskraam ging, het vruchtje had ongeveer de grootte van ongeveer 4 of 5 weken, dus nog vrij pril. Maar dat doet er niet toe, er groeide dus wél een kindje in mij.. weer een kindje van ons samen. En ondanks dat we dus helemaal niet wisten dat ik zwanger was, deed het ons toch wel wat. We hadden het er toch wel even moeite mee en ik heb ontzettend veel steun aan mijn lieve partner gehad ♡.

We hebben het nooit aan de grote klok gehangen, daar hadden we simpel weg geen behoefte aan. Daarbij hoeft niet iedereen altijd alles te lezen.. gezien er nieuwsgierige mensen zijn die maar al te graag alles willen weten.
We hebben het de mensen verteld die dichtbij ons stonden en school & stage wisten het uiteraard en wij vonden het goed zo. De vk raadde aan om, wanneer het bloeden zou afnemen, een echo te laten maken om te kijken of alles schoon was. Zo gezegd, zo gedaan en alles was schoon gelukkig. Dus konden we het afsluiten en een plekje gaan geven.

Helaas zijn er toch mensen die wat onhandig reageren. Ik kreeg namelijk op stage te horen; 'ik schrok er van, maar zag dat je al een kindje hebt en gelukkig was het niet je eerste zwangerschap die misging'. Ze bedoelde het vast niet verkeerd, maar het was voor mij even pijnlijk. Alsof een miskraam emotioneel gezien minder pijn doet wanneer je al een gezond kindje hebt? Nee echt niet dus. We hebben het inderdaad nooit aan de grote klok gehangen, maar dat betekend niet dat we er geen moeite mee hadden. We hebben er ook nooit een geheim van gemaakt.. het 'kindje' heeft ook altijd tussen mijn kinderen gestaan hier op BB. :) Want het is tenslotte wel óns kindje, ookal was het nog maar pril. <3 Ondanks dat het geheel onverwachts was heeft het toch een beste indruk achtergelaten.. Ik ben wel enorm dankbaar dat manlief erbij was toen het gebeurde en toen de vk kwam! :) Ik heb namelijk ontzettend veel steun aan hem gehad.