Trots op mijn zoon

Wat ben ik toch super mega trots op mijn enigste stoere ventje, hij is heel erg aan mij gehecht en mist mij al als ik boven bezig ben bewijze van, hij heeft al heel vaak geprobeerd te logeren bij mijn schoonouders maar steeds door erge heimwee kwam hij weer huilend thuis omdat hij mij zo miste, wat ik ook probeerde hij kon het gewoon echt niet. En even voor de duidelijkheid haha voor mij hoeft het ook niet hoor, heb me kinderen liever bij mij dan dat ze ergens anders zijn maar goed ik gun hun ook plezier uiteraard. Maar gisteren kwam de vraag weer of hij met zijn zussen op de baby na dan bij me schoonouders mog logeren , smiddags bracht ik ze naar me schoonouders toe en dacht ik blijf zelf niet al te lang dan word het misschien makkelijker voor hem, en me schoonzusje ging een strandwandeling maken met dr kinderen. toen ik weg ging kwam mijn zoon alweer haha uhm mama misschien slaap ik vanavond wel thuis hoor, ik zei ja dat mag lieverd maar ik ga nu weg dus kies maar. nou die keus was snel gemaakt hij bleef. ik ben weg gegaan en zei bel maar als.hdt niet gaat dan kom ik hem weer ophalen , toen was het half 9 in de avond en nog geen telefoon gehad haha ik appte haar om te vragen hoe het ging en ze stuurde foto's dat hij nog buiten aan het spelen was met zijn zussen en ze zouden straks naar binnen gaan en filmpjes gaan kijken. Nou vanochtend kreeg ik een app dat hij gewoon heerlijk was gaan slapen zonder te huilen. Dus super trots op hem natuurlijk. dit wou hij al zooo lang maar hij kon het niet en nu is het hem eindelijk gelukt. Ben echt heel blij voor mijn mannetje dat hij heeft kunnen logeren zonder die erge heimwee.