Nou vandaag was de dag pfff

zo uit gekeken naar vandaag, ik zou dan gestript worden en in mijn gedachte had ik dan morgen ergens een baby in armen.. het begon 1ste kerst al toen mijn man ziek werd, kosten en lichte koorts etc ik al in paniek want ik dacht ik wil geen kotsende vent naast me hebben als ik moet bevallen, maar goed vandaag voelde hij zich beter en hij vond dat ik wel gestript kon worden als dat is wat ik wou.. nou wachtend tot het kwart voor 1 was, samen met mijn man naar de vk gegaan, ik was enorm zenuwachtig. eerst alle checks heeft ze gedaan, alles was goed en toen ging ze inwendig onderzoeken , ik kon al meteen zien dat het niet lukte , baby lag nog te hoog en het voelde nog best stug aan, had wel 2 cm ontsluiting maar ze verwacht niet dat deze poging iets zal uit halen, en nu zit ik met gruwelijke buikpijn voor niks Grrr.. dinsdag moet ik weer terug komen , ze verwacht dat ik dan nog gewoon zwanger rond loop. dus ik ga der maar vanuit dan.. heb wel weer die pillen mee gekregen en ik zal ze slikken maar vertrouw er niet op, verder mocht ik dinsdag nog zwanger zijn dan laat ik mij niet weer inwendig onderzoeken , veel te bang dat het weer voor niks is dan.. dus ik ga er voor nu maar vanuit dat ik gewoon 2 weken overtijd ga, en na dr vakantie nog zwanger rond loop. ooohh wat baal ik et van zeg, had zo anders gehoopt. maar goed we bikkelen door.