Zaterdag 3 September ben ik ingeleid, ze hebben een ballon geplaatst in de middag. Om 01:00 snachts viel de ballon er al uit. Uurtje later begonnen de weeen om de 4 a 6 minuten. Na 1,5 uur zakte het weer af en hebben we nog even kunnen slapen.
Zondag 4 September moesten we ons om 8 uur melden. Ik was van 1 cm naar een kleine 3 cm gegaan. Ze besloten mijn vliezen te breken en af te wachten of mijn lichaam het zelf zou gaan oppakken. Na een uurtje en een beetje gerommel hebben ze de weeen opwekkers gestart. Na 4 keer ophogen begonnen om 14:00 de weeen en had ik 4cm ontsluiting. De weeen kwamen snel achter elkaar. Ik was bang dat ik weer in een weeenstorm zou krijgen net als bij onze dochter. Ik had dit van te voren aangegeven, toen ze merkte dat ik tussen de weeen weinig tijd had om even op adem te komen hebben ze de opwekkers weer standje lager gezet. Om 15:00 wilde ik toch liever pijn medicatie maar dat ging niet meer want ik had al 7cm. De verloskundige zei tegen mijn man binnen nu en een uur gaat ze bevallen. Ik hoorde alles maar ik was helemaal in mijn eigen wereld. Ik dacht WAT een uur? Klinkt nog zo ver weg, maar ook zo dichtbij.. Om de weeen te verlichten en geen medicatie meer mogelijk was hebben we besloten om nog onder de douche te gaan. Na 20 min onder de douche kreeg ik persweeen en moest ik weer terug in bed. De kleine moest nog iets dieper gaan liggen. Om 15:55 mocht ik beginnen met persen en om 16:06 is hij geboren. Zijn naam is D.ex en weegt 3480 gram. We moesten 1 nachtje blijven om zijn suikers in de gaten te houden omdat ik zwangerschapdiabetes had.
De kraamweek is alweer voorbij. Wat hebben we een fijne week gehad en een lieve kraamverzorgster. Ik heb dit alles zo anders ervaren als bij mijn dochter. De kleine man doet het super goed, wat een heerlijk mannetje! Zit sinds een aantal dagen al boven zijn geboorte gewicht. En wat is zijn grote zus trots!
reacties (10)