Vk thuis geweest

Vanmorgen moest ik eigenlijk om half 12 naar de Vk maar ik kon echt niet. Heb al dagen constant harde buiken en mijn bekkenpijn is niet meer te doen.

Dus toen ik in bed heb liggen wachten tot mijn man wakker was en me uit bed kon helpen omdat ik er zelf van de pijn niet meer uit kwam, dacht ik ik ga dus echt niet naar de vk lopen. (fietsen is nog erger en auto heb ik niet)

Dus even gebeld en gelukkig was het geen probleem en kwam ze om 11 uur langs.

Ik had gehoopt dat ze wilde kijken of ik ontsluiting had, en eventueel strippen (vrijdag en gisteren toch wat pijnlijke kramp gehad dus ik dacht wie weet heeft het wat gedaan)  maar dit deed ze beide helaas niet.

Ik was zo teleurgesteld dat ik toen ze weg ging even gehuild heb, voel me zo rot. Ben zo moe en heb veel last. Senna heeft vakantie en ik kan zo weinig met haar doen nu dus voel me ook nog eens ontzettend schuldig. Vorige week voelde ik me nog prima en nu ineens is het gewoon klaar, vermoeidheid is weer helemaal terug en ik kan daar gewoon slecht tegen. Als je dan ook nog eens slecht slaapt door de pijn... tsjah.

Voel me gewoon een mietje maar het is wat het is. Morgen hopelijk een betere dag en hopen dat de afspraak van de vk volgende week niet meer nodig is.

Misschien gaan de harde buiken snel over in weeen, laten we t hopen. Nu ook weer harde buiken en diarree... niet zo smakelijk om te melden maar wel interessant omdat ik dit bij Senna ook had vlak voor de bevalling. Laten we t hopen :-)