Stress neemt toe

Voel me echt een aansteller. Maar ben echt onrustig. Boven alles in puin ivm het maken van een extra kamer. Alles gesloopt, gestript. Planning is dat begin volgende week de stucadoor komt. Ik kan/mag niks doen ivm met mijn bekken instabilliteit en erger me mateloos aan de rommel overal. Senna ligt op zolder, dat kind heeft totaal geen tijdsbesef en vraagt elke dag wanneer ze in haar bedje mag slapen. Alle meubels van haar liggen gedemonteerd op zolder en zij slaapt in het bed van grote broer. Grote broer moet een weekje extra bij zijn moeder blijven, ook al niet leuk.

Als ik op die kamer kom word ik niet goed. Meubels, speelgoed, kleren van Senna. De baby spullen liggen her en der nog ergens tussen en er is niks wat ik kan doen. Vorige week heb ik uit pure frustratie heel Senna haar kamer leeg getrokken, in mijn eentje alles naar boven gesjouwd en zelf een muur behangen zodat onze kamer klaar was. Ik wilde beginnen, en het beetje wat ik kon doen vast gedaan hebben. Resultaat was een paar dagen kreupel lopen en commentaar van manlief die mijn goedbedoelde hulp niet geslaagd vond.

Laatste week enorm veel harde buiken en verplicht rustig aan doen van de VK, maar wat valt dat tegen.

Heb het echt gehad, nog een week of 2 in de zooi, elke dag is me er 1 te veel. Vandaag maar richten op de beneden verdieping. Dat maar even bijhouden zodat als boven klaar is ik alleen daar nog hoef te poetsen. Man man wat ben ik blij als die kamers klaar zijn, dit is echt niks voor mij.

Balen.......