Bevallingsverhaal van H.A. op 4-9-2012

Tijd om het te schrijven,

Het was zondag 2 september en werd rond 10.00uur gebeld door ziekenhuis. aangezien ik dinsdag ingeleid zou worden vroegen zij zich af of ik een dag eerder wilde ingeleid worden of de dag zelf op zondag. Ik gelijk met overleg met me man wanneer het nou de beste was, zei hij dat het maandag het beste was. Nou die heb ik dus doorgegeven. De dagen ervoor rommelde het al in me buik dus mijn voorweeën. Ik had mama gebeld om te vragen of ze mij kon helpen met schoonmaken van mijn huis, zodat ie klaar is voordat meneertje thuis beland.

Ik belde middag en in de avond dat ik weeën had en mocht zondag nacht al langs komen. Ze hebben controle gedaan en ipv naar huis te sturen hadden ze mij het liefst in het zk omdat ik toch ingeleid zou worden, we mochten onze spullen al meenemen.

Maandag 3 september: ochtend rond 9 uur hebben ze ballonkatheter ingeplaatst, dus ik had al eigenlijk 1 cm ontsluiting, nou de hele dag niks gebeurd want de ballon viel maar niet uit hihihhhih. de dag daarna hebben ze de ballonkatheter zelf eruit gehaald en had al 2 cm ontsluiting,

Dinsdag 4 september: ze kwamen mij toucheren en had 3 cm ontsluiting de hele nacht heb ik geen weeën gehad en hij vorderde naar 3. Ik ben gebracht heel vroeg in de ochtend naar de verloskamer en daar waren we al begonnen met vliezen breken, Prikjes in me arm, infuus die werd maar steeds hoger gezet dus de weeënopwekkers maar het vorderde niet en ik kreeg ook geen weeën, toen het verhoogd werd naar 5 kreeg ik ineen weeen die ik kon wegpuffen en later gingen ze kijken en bleef op 4 en daarna 5 cm maar verder ging het niet, en voor mij werd het moeilijker, omdat ik gefrustreerd raakte en baalde dat het niet verder ging.

Ik zeurde naar me man dat ik me zoon miste en dat ik hem zo graag wilde zien, Ze deden maar steeds conrole bij me kinds hoofdje om te onderzoeken of het goed met hem ging kleine sneetjes op zn koppie.

Ik wilde uiteindelijk pijnstiller, ik mocht kiezen en ik koos voor remaventanil het pompje.
Verder werd ik begeleid met wegpuffen, ik had van te voren mijn bevallingsvehaal geschreven en aangegeven en deze keer hebben ze echt rekening met me gehouden, alles werd mij met de stap uitgelegd zoals ik het heb gewild, Na het pijnstiller werd ik stone, hoe je dat ook schrijf, het leek wel alsof ik drugs gebruikte, ergens wilden ze mij wakker schudden en ik moest adem halen soms piepte hij maar het hielp niet, toen hebben ze het weeenopwekkers hoger gezet en het zette niet door vandaar.

Omdat het niet doorzette wilden ze mij ruggenprik geven en op weg naar de keizersnede te laten gebeuren.
Gelukkig hadden ze het verhoogd en had ineens 8 cm ontsluiting.

Er was een verloskundige die ik graag wilde hebben bij me bevalling en toevallig had zij de dienst en wat was ik blij haar te zien en dat zij mij bevallen heeft. Ik moet dr nog apart bedanken eigenlijk.
Nou verder gingen ze me helpen en me man was even weg om me zoon te halen,.
En hier komt het belangrijkste gedeelte, Ik mocht met 8 cm ontsluiting al persen vanwege mijn baarmoedermond heel erg achter was bij mijn stuit, ergens had ik ook het behoefte om te persen en ik smeekte steeds om zuurstof en na zoveel smeken gaven ze mij zuurstof want ze zagen dat ik niet meer adem kon halen en uit aparaat zagen ze dat ik ongemerkt aan het hyperventileren was. En me moeder kwam binnen met me zoon bijna net op het moment dat ze met me ding bezig waren, en me moeder stuurde me zoon gelijk weg met me man. Want ik was half naakt natuurlijk. Wat was ik blij me moeder te zien want ergens was ik aan het zeuren waar me man was en waar ie bleef want ze hadden hem gebeld en ze waren dr.

Ik was blij dat mama er was en ging als een klein kind/baby janken naar me moeder van mama help me niet weg gaan. Het boeide me echt niet ofme man er wel zou zijn of niet echt waar, ik herinner nog dat ik zei dat ze me mochten snijden en het kind zo eruit konden halen.
Ze zeiden lig op je rechter zij en ik lig en ik zei van okey nou maar hij komt eraan ik kan niet meer wegpuffen,
gelijk moest ikop me rug gaan liggen en ik mocht gaan persen, omdat me kereltje zooo klein is was zij ook even zelf bezig me te helpen het hoofdje eruit te halen, en ik persen en puffen persen en puffen want ik luisterde wat zij tegen me zeiden wat ik moest doen. Ik zei hij brand heel erg, ze zeiden das normaal nog 3 of 4 keer persen komt ie eruit. Ik gelijk voorbereiden en me te shirt omhoog trekken, en zei ooghhhh goeie voorbereiding bij de persweeen kon ik zelf zien hoe ik beviel, met steun van hun en me moeder, zei ik niet gaan mama blijf hier en naar andere vk ook hetzelfde alsjeblieft niet gaan blijf hier. Wat ben ik een jankert zeg, nu lach ik achteraf met me moeder hoe ik als een kind ging janken. 1,2,3 hup op me borsten. en toen hij gelijk ging huilen ging me man toevallig naar binnen en zag dat ik al bevallen was en hij was in shock als ik, want ik wist niet hoe het gebeurde terwijl ik alles zag hoe hij eruit kwam en ik ging heel gek gelijk naar het klok kijken hoelaat hij geboren was en zeg heel gek naar hun, okey hoelaat is hij nu geboren en me gezicht nog steeds in shock. Me man kwam naar binnen en gaf een kus op me voorhoofd en hij bleef even en ging me zoontje naar huis brengen en kwam snel weer terug naar de verloskamer, het moederkoek is wel laat geboren na 20 minuten enzo.

Verder had me moeder het navelstreng geknipt, Hij kreeg al gelijk een 10 als score 3 x.
De gyno kwam naar binnen die was te laat want ik was al bevallen hhah lekker puh.

Ik kon niet liggen want naweeeen deden heel erg pijn. Maar heel gek door de pijnstiller was ik slaperig en suf en leeg drugs gebruikt te zijn terwijl dat niet zo is maar goed, Ik mocht douchen en kon nog even niet plassen, maar was gelijk ter been. Ik ging gelijk rondlopen, wat drinken en kon al gelijk doen wat ik wilde.

Hij genaamd Hamza Ali is geboren op 4 september, om 19,31 uur, en woog 2920 gram, jammer kijken ze in zk niet naar het lengte.

Kraamafdeling± een nachtje gelegen en 5 september waren we thuis. Hij is half besneden geboren dus over 3 weken moeten we naar het kinderarts en het besnijdenis moet ook in zk gebeuren en die ga ik ook zsm regelen na het afspraak.

Kraamweek: meneertje doet het heel erg goed, drinkt goed aan borst, en weegt nu 3100 gram, en met dag 7 mogen we het kraamzorg afsluiten, 1 dagje minder.

Broer: even jaloers geweest en nog steeds geloof ik, maar hij wendt eraan dus dat komt ook goed.
Papa: hij is ook zo trots als ik en doet de taken die ik doe zelf,
Mama: dus ik ik doe al vanaf ik thuis ben mijn huishoudelijke taken, ben gelijk ter been, geen hechting, geen scheurtje, wel een schaafwondje maar die is bijna te herstellen, een kleine beetje herstel jeuk geloof ik, en me bloeding is bijna gestopt en hoop dat het zo blijft.

Dus kortom we herstellen beiden heel snel.

Nou dit was een beetje rommelige bevallingsverhaal hopelijk is het te begrijpen en goed te lezen :p

MVG Yildiz