Vandaag heb ik mail ontvangen van woningnet, ik had ene vraagje gesteld over hoe wij een urgentie kunnen krijgen, Hoe we het kunnen regelen en dergelijke.
Het deed me zo pijn om het bericht te lezen dat we het niet konden krijgen en dat we met gemeente contact moesten houden. Ik heb toen gemeente gebeld naar 14020. Even voor de duidelijkheid, wil ik mijn situatie vertellen. We wonen op een jongerenwoning, 27m2, 1 slaapkamer en 1 woonkamer, heel erg kleine woning, Mijn zoontje slaapt in de woonkamer daar is zijn ledikant in een hoekje en onze klerenkast. in onze slaapkamer past er alleen maar een goedkope bed waar we ermee slapen gelukkig en een wasmachine. Keuken is zo groot als een eettafel. wc en douche is in 1 ruimte.
Ik heb mijn situatie vertelt maar nee. Urgentie krijgen is onmogelijk. Ik vertelde dat ze konden komen kijken. Denken jullie dat ik niets voor niets van de trap ben gevallen het is een smalle stijle kleine trap dames. Mijn ouders hebben alle zorgen op me dat ik ga vallen. ze bellen me elke dag dat ik ga vallen van de trap. Mijn zoon gaat achteruit van zijn ontwikkeling hij praat amper hij brabbelt nog steeds ik heb van alles geprobeert. Ze willen geen urgentie geven. ookal is het ruimte klein en het gezin wordt groter, alsnog geven ze geen urgentie. Dit kan toch niet. Had ik maar het kracht om te protesteren. Had maar die kracht om voor dat gebouw te staan en zeggen dat ik het tegen ben. Wie weet zijn er veel ouders die hiermee last van hebben. Dit is toch oneerlijk. Okey zwanger zijn is mijn verantwoordelijkheid, maar ik ben niet expres zwanger geraakt ik zou geopereert worden maar alles is geanulleert vanwege zwangerschap. Dit kan toch niet. Geen andere keuze moeten we nu op een andere stad gaan invullen bij woningnet. Zaandam is onze laatste keuze. Ik ben 3 maanden zwanger dames, ik heb nog maar 6 maanden over, misschien niet eens 6 maanden misschien moet ik een vroeggeboorte ingaan en mijn kind in een couveuse totdat ie bloedtransfusie in orde is.
Sorry dit moest even uit. Ik ben het zo zat. Ik maak me niet echt druk om want deze keer heb ik mezelf belooft om mijn zwangerschap niet in stres te raken en verdrietig te worden. Die fout heb ik bij mijnzoon gedaan maar bij deze doe ik dat niet. Ik moet ook aan me zelf denken. gelukkig denk ik wel maar niet totdat ik me doorsla en gek ervan word.
Als iemand tip heeft is het welkom alvast bedankt.
Groetjes Yildiz
reacties (0)