12 weken bereikt

ik heb de 12 weken bereikt yeahh!! echt genieten kan ik nog niet.. mensen zullen wel denken hoezo je hebt allemaal al goede echo's gehad etc.. ja dus? bij jayden en denley was ik 22 weken en was alles met de kindjes ook tot op het laatste moment gewoon goed!! dus ik ben bang en ik laat me leiden door angst.. hoe erg ik probeer om positief te blijven het lukt me niet! ik ben niet eerder rustig en positief nadat ik de 26 weken heb bereikt.. daarna kan ik rustig beginnen met genieten.. zodra er overlevings kansen zijn dus.. voor die tijd zal ik niet positief zijn.. en geloof me ik doe verschrikkelijk mijn best!!

mijn blogs zijn best deprimerend om te lezen denk ik voor anderen.. t is niet echt vrolijk.. zo voel ik me ook niet.. ik ben super blij met het kindje in mijn buik.. maar k ben zo bang om weer teleurgesteld te worden..

ik probeer ook niet te veel te denken aan dat ik zwanger ben,, als mensen beginnen over de zwangerschap hoop ik ook vaak dat het gesprek zo snel mogelijk is afgelopen :)

er zijn ook fijne dingen hoor ik voel heel af en toe wat kriebelen in mijn buik daar word ik wel happy van :) maar we kijken met stapjes vooruit en dan zien we het wel

11 december weer een baarmoederhals meting en ik hoop met heel mijn hart dat die gewoon nog steeds het zelfde is..

536 x gelezen, 0

In Overig

reacties (0)


  • xm

    Super meis! Ben trots op je!

  • bailey2501

    Ik begrijp het heel goed meid!!!

  • zoeylove

    Inderdaad, kan het me heel erg voorstellen dat je je zo voelt. Je blogs komen helemaal niet deprimerend op me over. Ik begrijp heel goed dat je ondanks alle goede berichten nog niet echt positief kunt zijn.

    Dit gaat op jouw eigen tempo en misschien blijf je je hele zwangerschap wel ongerust, so be it? Ik had dat ook terwijl er bij mij nooit iets mis is geweest alleen ik deelde het niet met anderen.

    Spannend 11 dec, alvast veel succes gewenst!

    Ga je het nu wel vertellen aan iedereen?

  • ricmar94

    Meis tuurlijk begrijpen we dat... en ik duim me suf hier....

  • lovebabyboy

    Deprimerend nee! Eerlijk ja! Ik voel je woorden zo goed. Ik heb hetzelfde meegemaakt en ik ben 39 weken en ik denk kom eruit huilend op me buik dan pas ben k echt in rust! 1 ding kan ik hè zeggen t leven neemt leven eb geeft leven en t leven maakt soms beslissingen die wij niet snappen ! Wees ook dankbaar want wie weet voelde het leven dat er iets mis was en greep t daarom gruwelijk in! Ik heb echt tranen om je blog omdat ik weet hoe machteloos het voelt ! Je bent niet alleen! Blijf erover praten dit helpt verwerken ! Mijn kids staan getatoeëerd op me rug en. Heel de wereld mag weten dat ik trots ben hun mams te zijn! En jullie kids zijn ook trots op jou en je vriend /man! Ik ken hè niet maar ik snap alles hoe je jou angst beschrijft! Kop op meid xxxx

  • natiejj

    Vind dat je t heel goed doet en kan me goed voorstellen hoe je je voelt... Persoonlijke vind ik je blogs helemaal niet deprimerend, eerder.. Oprecht, eerlijk en juist inspirerend!

  • nellieke

  • -KINC

  • Precious~Love

  • Dwamar

    Ik snap het wel hoor. Wel fijn dat je nu lekker op de 12 weken ben.

  • maaikek27

    Heel herkenbaar... K heb twee keer meegemaakt dat k ons kindje ben verloren rond de 24 weken.. Ik zei ook pas als k 26 weken ben kan ik genieten.... Nou dat was achteraf pas toen ons zoontje er gezond en wel was... Het word iets beter na die grens maar toch

  • mommy.0f.2.girls

    ik snap het wel... toch stiekem hiero ene daaro lekker genieten ;) ik duim dat he deze keer helemaal goed komt