Hoi meiden ,
Wat is het onwijs lang geleden dat ik hier ben geweest..
Er is echt heel erg veel gebeurd en echt drukke tijden gehad maar ben blij hier weer terug te zijn.
Hoe gaat het hier met iedereen ? ik had echt enorm veel berichtjes die ik nog moet lezen.
ga daar zeker de tijd voor nemen en zorgen dat ik bij ieders wat kan schrijven.
Hier gaat die wel zijn gangetje..
7 Juni 2013 zijn we gehuwd zo ontzettend gelukkig, mooiste dag ooit .
Ben echt zo gelukkig met men mannetje ken hem dan ook al zo erg lang.
Blij dat mijn beste vriend niet alleen men maatje was maar ook mijn man <3
maar helaas na ons huwelijk hebben we het direct te maken gehad met een groot verlies.
Mijn moeder is heen gegaan op 20 Juni aan COPD.
Wat een ontzettend groot verdriet..ik had me echt overal wat terug getrokken om me zelf tijd te gunnen het verlies te kunnen verwerken.
zelfs nu nog heb ik het vaak moeilijk maar is niet meer dan juist he toch ?.
Na een rouwproces te hebben doorstaan zijn we ook verhuist naar een gezellig klein stulpje..
Echt niet groot maar wel super gezellig :)
Een beetje een nieuwe start na al het verdriet van de voorbije periode.
Het zwanger worden in die periode hadden we ff op hold gezet (wel blijven klussen uiteraard)
Toen we er helemaal klaar voor waren wilde we toch de stap naar IVF afwachten financieel moet het ook haalbaar zijn en er komt toch ook best heel wat bij kijken.
Daarom hadden we voorgesteld om mijn onregelmatige cyclus gecontroleerd te houden onder gyneacologisch toezicht.
Het houde in dat alles gebeurt zoals bij IUI de clomid en pregnyl , de echo's alleen werd ik niet geinsimineerd maar moesten we zelf klussen.
Dat hebben we dan ook goed volgehouden.
Rond maart vorig jaar zijn we daarmee gestopt. wonder bij wonder mijn cyclus bleef regelmatig en geen problemen meer.
ondertussen deden we gewoon ons ding tot plots 8 januari ik een zwangerschapstest ging doen omdat ik overtijd was.
En jawel hoor een dikke streep.
Wij waren zwanger !!! Yes JOepie Jee het geluk konden we wel van de daken schreeuwen na al die jaren wachten werd ons geduld beloond.
We zaten echt wel letterlijk op een wolkje hoor.. maar al heel snel werder we met beiden voeten op de grond gezet.
Ons geluk moest ruimen voor verdriet.
10Jan begon ik bloed te verliezen en ben ik weg gebracht naar spoed.
Daar bleek onze vrees waar te zijn we hadden ons wondertje verloren :(
Man wat ben ik er zo boos om .. zo oneerlijk ..
vreugde en verdriet staan echt zo dicht bij elkaar.
Het is echt moeilijk..
hoe dan ook ons wondertje zal altijd een stuk van ons hart en ons leven zijn en zal er altijd bij horen .
Ik was 6.4 weken.
de moed verliezen dat zag ik niet zitten daar hadden we al te lang voor volgehouden.
Dus toch een echo laten maken maar alles was vrij leeg .. geen spoeling nodig dus mochten we gewoon na het vloeien blijven verder klussen.
Ik wil zeker geen kans overslaan om zwanger te worden dus blijven we gewoon verder gaan.
soms mag men niet blijven staan op een punt in je leven maar moet je met het rugzakje vol ervaring verder ons route uitstippelen tot we onze bestemming bereikt hebben.
En soms komen dromen uit toch ?
wel ik wou dit toch ff kwijt aan jullie.
Ik ben een hele lange tijd hier niet geweest maar heb vaak aan iedereen gedacht jullie zijn zeker niet uit mijn gedachten geweest.
elk verhaal ben ik bij me blijven dragen.
aan alle mama's in wording dikke proficiat !! aan alle mama's die volop proberen zwanger te worden kop op jullie doen het goed en geef de moed niet op !!
en aan iedereen die het echt kan gebruiken een ongelooflijke dikke knuffel !
Xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx
reacties (0)