Eerste verjaardag

Afgelopen zaterdag was de verjaardag van Sara. Alweer  jaar.

Toch vloog dit jaar niet voorbij, het waren veel zorgen en we zijn zo dankbaar dat we haar eerste verjaardag hebben gevierd en wat genoot ze er enorm van!

Ze had echt door dat alle aandacht voor haar was. We hebben de avond ervoor wel een traantje gelaten samen. Ze had veel griepjes het hele eerste jaar etc maar onze echte zorg waren haar steeds terugkerende kleine onverklaarbare blauwe plekjes en ziekenhuisopname daardoor.

Kennissen van ons hebben vorig jaar hun op twee weken na  jarig kindje moeten begraven. Het kindje kreeg van de een op andere dag blauwe plekken op zijn hele lichaam en ineens werd de toestand kritiek en heeft het kindje het niet gered. Wat het was bleef een mysterie. Nu bleef dat uiteraard vaak door ons hoofd spoken. Het is natuurlijk niet gelijk hetzelfde maar als ouders zijnde kan je dat moeilijk loslaten. We genoten steeds met een rem erop van haar. Achteraf denkt het Lareb, bijwerkingencentrum, dat het bij Sara van de vaccinatie's komt.  Vandaar ons traantje bij de eerste verjaardag en hoe gek het ook is kunnen we die angst nu pas echt loslaten en volop van dat vrolijke meisje genieten zonder steeds zorgen te hebben, en continu haar helemaal van top tot teen te willen checken.

Ze doet het enorm goed, is gezond, vrolijk en begint echte stapjes te zetten. 

Gisteren toen de verjaardag voorbij was, de rommel weg en de kinderen met het nieuwe speelgoed spelen, buiten waait en binnen de lampjes en verwarming aan, dan knijpen we in elkaars handen en denken stond vanaf nu de tijd maar stil. Wat een zegen en geluk!