Bevallingsverhaal

Waarschijnlijk als ik dit in de week erna had beschreven zal het uitgebreider geweest zijn, maar de eerste heftige emoties verdwijnen in de eerste maanden toch wel wat.

Wij zagen enorm tegen de bevalling op omdat mijn vorige bevalling een groot drama was. Ik was toen twee weken over tijd een kind van 10 pond en 58 cm, sterrenkijker met een hoofd omvang wat absurd was. Kort gezegd, hij paste niet en het was uiteindelijk te ver om alsnog keizersnee te doen. Hij heeft een hele tijd vast gezeten, klem en uiteindelijk wel via de natuurlijke manier geboren. Rest schade: scheef hoofdje (nog) en moeder een trauma. 

Dus groeiecho's extra nu en steeds weer bleek dat dit ook geen kleine dame zou zijn. Dus wilde ik eerder ingeleid worden. Geen twee weken over tijd! Verschillende mensen erover gesproken en het leek iedereen het beste.

WKZ wilde mij geen inleiding geven omdat zij vonden dat het de vorige keer uiteindelijk ook gelukt is. I.o.m verloskundige uitgeweken naar ander ziekenhuis en daar kreeg ik het antwoord: Ja lijkt me wel! Hiermee moet je zeker niet overtijd lopen. Overmorgen wordt je ingeleid..Op de uitgerekende datum!

Vrijdag 26-10-2012 we komen om 7.00 binnenin Tiel en inwendig onderzoek blijkt dat de boel wel week is maar nog geen ontsluiting. Ik krijg een tabletje inwendig en blijf aan de ctg. Er gebeurd tot 10.00 nog weinig en we hobbelen een beetje door de gangen, eet nog een broodje etc.

11.00 Opnieuw gecontroleerd. Ik blijk 1 a 2 cm te hebben. Nog net te weinig om verder te gaan met infuus.

Ik merk dat mijn harde buiken toenemen maar de pijn is gelijk aan de voorweeen die ik al vaker gevoeld heb. Om 13.00 begin ik me ongemakkelijk te voelen. Pijn in mn rug, vervelende harde buiken en ja hoor in de buiken zit een ritme. Om 14.00 ja hoor ik heb weeen. In mijn buik. Niet zoals bij mijn zoon in mijn rug, Veel beter op te vangen! En zonder infuus, dus mijn lichaam heeft het zelf op gepakt.

We zijn in de kraamsuites van ziekenhuis in Tiel en ga lekker in mn privebad.

Vanaf 14.00 begin ik serieus te puffen en om 15.00 heb ik 4 cm. Om 15.00 weet ik even niet waar ik het zoeken moet, de weeen komen zonder pauzes. Weeenstorm dus! Jemig zo voelde dat dus!!

Auw auw auw... 

Mijn man heeft de hele minibar inmiddels aan me opgevoerd. (bang voor lage suikers bij me haha) en besteld maar mars en twixjes bij! :-) Cola met mars en ondertussen sla ik op het ritme van het tellen in de wee met mijn hoofd van links naar rechts, zo vang ik dit 2,5 uur op in warm bad met de sproeikop op mijn buik.

Dan wordt er even gevoeld en hoor ik, oei het meisje ligt wel een beetje scheef..

Ik krijg blinde paniek! Dit was ook bij  mijn zoon en denk daar gaan we weer..

Een ruggenprik en wel nu! Dit gevoel kan ik geen 24 uur volhouden bedenk ik me. Er wordt geprobeerd het me uit mijn hoofd te praten, Het gaat hartstikke goed juist en voordat het nacht is heb jij je dochter. Ik geloof ze niet en zeg: Nee, nu een prik! Nu nu nu nu nu..moet ik nog duidelijker zijn? 

:-) mijn boodschap komt over..binnen een uur staat de anasthesist in de kamer, katheter in, twee zakken vocht en wordt de prik gezet..

Rust...

Om 16.30 is de prik gezet. Ik heb een uur tijd om even te rusten en maak mezelf nog even op. (waar denk je aan?)

Dan begin ik persdrang te voelen. Op moment dat ik zeg ik voel druk van onder wordt alles klaar gezet, en geef ik nog een keer flink over.(tja die marsjes moeten er weer uit en mijn lichaam is even in de war van wat er allemaal gaande is.

De ruggenprik is inmiddels uit en voel alles weer. (prik uiteindelijk maar een uurtje zijn werk gedaan, dus verloskundige had in eerste instantie toch wel een punt)

Ik pers twee keer en daar is ze, Sara! Een heel mooi meisje, met een mooi rond schedeltje en huilt direct.

Zonder knip of scheur en ik nog volledig bij. Bevalling van 6 uur en 5 minuten persen. 4200 gram maar en 54 cm en apgar 10 direct.

Wat een wonder...intens geluk. Liefde en dankbaarheid...Niet in woorden uit te drukken!

Dankbaar voor ons meisje..Dankbaar hoe ontzettend voorspoedig deze bevalling is gegaan. Ik kijk er enorm goed op terug. 

Twee bevallingen maar zo verschillend!

We blijven nog een nachtje, dat is standaard als in de avond geboren wordt, en was 18.00. Ook moest het omdat haar suikers veel en veel te laag waren. Suiker van 1! Dat is gevaarlijk laag dus eerst dat op peil brengen. Door kinderarts gecontroleerd en alles is oke.

Ook mijn bloeddruk is de volgende dag nog veel te laag (55-40) en zodra we allemaal weer goede waardes hebben mogen we lekker naar huis!