Zwanger met dreumes

Zwanger met dreumes...dat is best wel pittig. Even liggen is er niet meer bij.

Was ik vorige week  nog redelijk fit, die tijd is voorbij. Het eerste uur van de dag geef ik over, dan is het even rustig en zo rond een uur of 12.00 gaan we "vrolijk"verder met spugen.. Laat staan 2e helft van de middag, dan zit ik met een bak op schoot. Natuurlijk ben ik verder ook moe, dat hoort er ook bij. Niet gewoon moe, zo van vanavond vroeg erin, nee volledig gesloopt.
Maar elke zwangere dame, of moeder weet het hoort erbij en het gaat weer over. Soms na een paar weken, soms pas als de baby er is.

Het valt me alleen best wel zwaar icm vrolijke maar ook eigenwijze dreumes.. Dolkomisch als mama overgeeft, ook geluiden na doen en voor overstaan en daarna hard om zich zelf lachen..
Ach is er nog 1 die plezier heeft. Alleen minder dat hij ook me nu vreselijk aan het uitproberen. Mijn lontje is toch wat korter. Na 3 x nee zeggen, ben ik het nu echt wel zat!! Het manneke kan er niets aan doen dus dan lopen we even paar stappen weg, tot 10 tellen, zucht...Nee Sam dat mag niet.

We moeten er door heen. Bij Sam heb ik vanaf dag 1 gespuugd en wilde ik niet opgenomen worden in ziekenhuis, heb het gered door mezelf te dwingen na elke spuugbui glas water te drinken en beschuit te eten. Nu begint het "pas"bij 6 weken dus misschien stopt het ook wel eerder dan pas bij 20 weken. Laten we het hopen...

Ben nu aan het werk en hier weet men het nog niet, blijkt dus dat ik ook nog een groot actrice ben ;-) Ik ben reuze fit!! ;) Gelukkig zit de wc aan de overkant van mijn kantoor...

We houden de moed erin!!!