Gisteren was het zo ver, ons bezoek in het Sophia voor Esmee haar hoofdje.
Ik was al gestresst omdat het allemaal niet opschoot bij de inschrijfbalie, duurde een half uur dus kwam 5 voor 2 binnengevlogen bij de afdeling pff.
Bleek die vrouw ook al eens begonnen te zijn, omdat ze eerder weg moest die dag. Ja hijs fijn, zit je dan met je peen en uien gezicht. Half 3 mochten we eindelijk naar binnen, Esmee was dood moe.
Kregen we een filmpje met uitleg over de helm, gebruik ervan, voordelen/nadelen etc.
En toen ging ze kijken! Hmm ja je ziet aan haar gezicht toch wel dat ze een hele erge afplatting had, maar haar bolletje staat recht in het midden dus een helm gaat daar geen baat meer bij hebben.
Het moet tot 75% goed komen met de jaren, maar helemaal goed komt het nooit meer. Haar rechterwang steekt veel verder uit dan de linker, en haar oren kloppen niet qua hoogte, en ze heeft een flapoortje.
Opgelucht maar ook een beetje verdrietig gingen we weg, het is toch niet wat je wilt horen natuurlijk.
Als je zo naar haar kijkt zie je het amper, maar als je erop let is het wel duidelijk.
Ze is gezond, en voor ons perfect en dat is het belangrijkste.
En als ze er later zelf mee zit, dan zou ze er altijd wat aan mogen laten doen van ons!
Ons lieve meisje, alweer 5 maanden op de wereld, en we gaan met de dag nog meer van je houden. Hadden nooit gedacht dat dat mogelijk was <3!
reacties (0)