Kom op Lee! (en foto`s!)

Zo langzamerhand word ik een beetje gek van mezelf. Ik was altijd zo vrolijk, optimistisch 'out-going' en spontaan.. Maar sinds ik mijn been gebroken heb, waardoor de geldzorgen nog groter werd en de stress dus giga was ben ik dat allemaal niet meer.

Ik kan echt zeiken om de kleinste dingen. Ik jank om ALLES. Ik kom bijna nooit meer buiten voor de 'lol' en ik kan echt alleeeeen maar klagen. Van de week heeft Misja mij even flink wakker geschud met de woorden 'Echt waar Lee, als je nou nog 1 negatief ding zegt, dan ga ik gillen!' Ik schrok me helemaal rot en na even boos 'Donder dan maar op!' te hebben geroepen voordat ik me 10 minuutjes terug trok besefte ik dat hij gelijk heeft... Ik ben echt niet leuk meer. Ik geef iedereen de schuld van mijn 'gevoel' en doe er zelf geen donder aan om het te veranderen.. En nu ben ik er klaar mee! Ik ga actie ondernemen, ik ga de touwtjes weer strak trekken en mezelf een schop onder mijn reet geven.

Donderdag bij het cb begon ik (oja even tussendoor, Nick is 9,5 kilo en loopt erg voor op schema qua ontwikkeling, van de prikjes is hij behoorlijk suf geweest) Dus, weer terug naar het verhaal: Ik heb daar gevraagt of er een plek is waar moeder en kindjes samen komen! En jawel: Dat is er! Dinsdag (denk ik) ga ik dus eens even een kijkje nemen! Op het cb liet Nick al zien dat hij dat wel zag zitten... Hij lag helemaal in een deuk om een meisje die koprollen voor hem deed.. Kleine dondersteen..

Verder hebben we iets gekocht waarvan ik zeker weet dat het een flinke boost geeft aan mijn leventje: Een moederfiets! Nou kan ik van 'Een middag kinderboerderij' een simpel 'uitstapje'  maken, aangezien ik niet 4 km hoef te lopen voordat ik de kinderboerderij bereik... Dus daar ben ik echt super blij mee!

Ook heb ik weer veel meer contact met mijn lieve schoonzusje. In het begin klikte ik niet zo met haar.. Maar nu... Pfft wat ben ik blij dat zij om de hoek woont! En het is leuk dat Nick met zijn lieve nichtje kan spelen ook...

Ennnn ik heb nog een behoorlijke beslissing genomen (al zeg ik het zelf...) ik ga weer werken... Ik merk gewoon dat ik een beetje mijn eigenwaarde ofzo verlies nu ik fulltime thuis zit.. En daarnaast wil ik geen geld van Misja moeten pakken om zijn verjaardagskado o.i.d. te kopen.. Dus, ik ga lekker 1 of 2 dagen per week aan het werk! Tenminste, als ik wat gevonden heb....

Verder heb ik niets meer te vertellen geloof ik.. Dus hieronder nog maar een paar foto's!

Vrolijke vogel met opa (mijn vader)

Tijdens een weekendje bij Oma (mijn moeder) België:

Met Tante Renée (mijn zusje) en 'Ome J' (dr vriendje)

Kusje voor papa:

Kusje voor mama:

Fiets!!!!!

Pretletter in zijn fietsstoeltje:

Nick is er klaar voor!:

Meer heb ik niet meiden! Fijne week weer allemaal...

Liefs, Leonne