Het is misschien handig om eerst mijn blog 'Lieve vriendin.. Ik mis je..' te lezen om deze blog beter te begrijpen...
Vandaag had ik voor het eerst na best een lange tijd weer met Pris afgesproken, we zouden lekker wat drinken in de stad en even winkeltjes kijken.. Toen we wat gingen drinken had ik Nick even uit de draagdoek.. Hij was super lief: Lachen, vrolijk kirren, schattig gillen.. Maar Pris keek helemaal niet 'amused' .. Ze vroeg ook helemaaaal niet hoe het met hem ging enzo.. En toen ik haar vroeg of ze hem even vast wilde houden omdat ik even een rietje moest halen zei ze 'Je kan hem toch meenemen..' Al een beetje beduusd ging ik, met Nick dus, een rietje halen.. Toen ik terug kwam en we alles op hadden zei ik dat ik rond 4e weer thuis moest zijn om Nick te voeden. Normaal doe ik dat gewoon in een restaurantje in een hoekje maar ik wist wel dat Pris dat niet zag zitten.. Meteen slaakte ze een diepe zucht en mompelde 'Lekker shoppen is dat..' Jeetje zeg.. :( Ik voelde me helemaal verdrietig.. Ik wist wel dat ze geen fan was van tienermoeders maar ik heb de hele middag zulke nare opmerkingen gekregen.. Ze deed ook gewoon helemaal niet lief tegen Nick terwijl hij zo naar dr zat te lachen.. Ze vertrok geen spier..
Dus weer kom ik bij de vraag... Moet ik gewoon vriendinnen met haar blijven omdat ze is verandert door het ongeluk? Of moet ik haar zien als een 'nieuwe' Pris, die niet goed meer in mijn leven past... We zijn zo verschillend en ze kwetst me elke keer zo.. Niet mij persoonlijk, maar over Nick.. Als ik alleen met dr ben is ze hartstikke lief.. Maar het is toch logisch dat ik op deze manier ervoor kies haar te laten gaan..... Ik weet het echt niet meer.. Ik ben weer zo verdrietig...
reacties (0)