Relatie vs. Baby

Mies en ik zijn echt heel gelukkig, tuurlijk hebben we wel eens een meningsveschil, maar aan alles is te merken dat we zielsveel van elkaar houden. We kunnen het elkaar niet vaak genoeg vertellen, we zijn op alle gebieden 'perfect' voor elkaar en de hele nacht lagen we normaal gesproken lekker tegen elkaar aan.. Niks maakte mij gelukkiger dan het geluid van de sleutels in de deur wanneer Misja thuis kwam van zijn werk of het geluid van de wekker die me verteld dat ik nog even 10 minuutjes tegen Mies aan mag liggen..

En toen kwam Nick.. Ik bedoel hiermee niet dat hij onze relatie verpest, maar tot nu toe is het verre van wat het was.. Nou weet ik dat dat puur is omdat het pas 12 dagen geleden is dat ik ben bevallen: Ik heb last van mijn hormonen, ik ben best wel een beetje angstig dus ligt Nick de hele nacht bij mij in bed, mn knulletje is vaak vroeg wakker en omdat Misja moet werken ga ik dan maar alvast naar beneden zodat hij nog even kan slapen en natuurlijk ben ik de rest van de dag ook alleen maar bezig met 'moederen'. Ik geniet onwijs van de liefde die ik van mn zoontje krijg hoor, ik voel me hartstikke gelukkig als hij zo tevreden aan mijn borst ligt.. Maar ik mis Misja..

Dus vanaf vandaag ga ik echt mezelf trainen om Nick in zijn bedje te kunnen leggen, want ook dan slaapt hij gewoon op onze kamer, alleen niet meer op mijn borst of naast me.. Maar dan kan ik wel gewoon tegen Misja aankruipen, dat is beter.. Voor mij en voor Nick, want ik merk dat ik zo verschikkelijk veel energie pik uit Misja's liefde ofzo..

Nou, dat was het.. Als ik het zo teruglees snap ik heel goed dat niemand mijn blog waarschijnlijk zal begrijpen, het is een gevoel dat ik heb en ook naar Misja toe moeiljk kan uiten..

403 x gelezen, 0

In Overig

reacties (0)


  • mama van F.E.

    hey meis, heel herkenbaar dit verhaal.

  • mamajennifer

    Hey meis, Ik kan je verhaal heel goed begrijpen hoor, want dat probleem had ik dus ook dus ik begrijp het heel goed.. Verder alles goed? Slaapt het kleine mannetje al lekker in zijn eigen bedje?

  • BVMAMADAANTJE

    Is dat erg? Is het niet logisch? Je hebt een nieuw kleine, die alleen maar zijn ouders heeft om voor hem te zorgen. Er is gewoon even geen tijd voor je partner, maar ook dat is even niet erg. Je hebt tijd nodig om in je nieuwe rol te komen. Als je jezelf moet gaan "trainen" ga je in tegen je natuur, of dat nu zo goed is? Ik snap je wel hoor.

  • Ezra

    Ik heb het de eerste twee weken ook gehad, Dennis en ik leefden langs elkaar heen omdat Max een ander ritme erop nahield als wij. Dus lag ik om negen uur savonds in bed, zodat Dennis hem bij zich heeft en ik er twaalf uur weer uit zodat ik Max weer over kon nemen en Dennis naar bed ging. Zo hadden we alleen het avond eten samen. Gelukkig is Max sinds 2 weken door gaan slapen en ging het langs elkaar heen leven gewoon over :)

  • shajay

    hoi, ik kan me helemaal herkennen in je verhaal. ik zou je 1 advies geven[probeer je kleine man in zijn eigen bedje te leggen. ik heb het nietgedaan en daarna veel moeite om haar te leren in eigen bedje te slapen. we vonden het beide niet erg maar merk nu 17 maanden later dat we steeds meer uitelkaar zijn gegroeit.. praat met misja erover...

  • Kristy.

    Ik begrijp het heel goed hoor meis! Goed van je dat je dat zelf inziet en op tijd beseft dat je er iets aan moet doen. Ik hoop dat het je lukt om Nick iets meer los te laten (letterlijk en figuurlijk haha)..