Hartverzakking Misja

Ach mijn arme schat, wat was die geschrokken... Dinsdagochtend om half 6 zat ik ineene rechtop in mijn bed en kon alleen maar schreeuwen: AUUUUUU AUUUUU MIES HELLLUUUPPP HET DOET ZO EEN PIJN! AU MIES MIES MIES HELP!!!! Misja sliep natuurlijk nog dus hij schrok zich helemaal wezeloos van mijn plotse geschreeuw, verward wilde hij me beetpakken om me te kalmeren waarop ik meteen schreeuwde: AUUUU BLIJF VAN ME AF! Tuurlijk dacht die arme jongen meteen dat er wat was met mijn buik en vroeg wat hij moest doen: ZORGEN DAT DE PIJN STOPT! schreeeuwde ik...

Toen trok de pijn ineene weg.. Misja vraagt me of hij de verloskundige moet bellen.. "De verloskundige? " vroeg ik? "Waarom zou je de verloskundige bellen?"  Hij keek me vaag aan.. Toen begreep ik dat hij dacht dat er wat met mijn buik was... "Lieve schat, sorry dat ik je zo liet schrikken, maar ik had kramp in mijn kuit denk ik....." !@#$%^& LEE! IK SCHROK ME EEN ONGELUK! IK DACHT DAT MIJN HART ERMEE STOPTE!" Oepsie... Volgende keer moet ik echt duidelijk maken dat het niet om mijn buik gaat... Maar ik schrok zo erg van de plotselinge pijn dat ik gewoon compleet in paniek raakte... Ik had misschien een hoop pijn, maar Misja is een stukkie zieliger in deze situatie... Mies is dan ook de enige die er niet om kan lachen als ik het verhaal aan iemand vertel... Hihi..