20 weken

Afgelopen woensdag alweer 20 weken en ook gelijk de 20-weken echo.
Zoals ik al eerder had geschreven, had ik er echt nachtmerries over...
Maar vreemd genoeg de nacht ervoor goed geslapen en alleen een 'gezonde' spanning over. 
We waren ong. 10 minuten te vroeg, maar mochten gelijk naar binnen! Das nieuw! Heel fijn, want daar was die knoop weer hoor!
Mocht gelijk gaan liggen en ze ging gelijk beginnen. Ik had mijn armen gevouwen op mijn borst liggen en voelde op een gegeven moment mijn handen niet meer. Even chillen Jess, vooralsnog ziet alles er goed uit! EIN-DE-LIJK het hartje in het zh mogen luisteren. Nog geen 5 seconden, maar toch! Vorige week was het ook ein-de-lijk gelukt met de geleende angelsound! Wat een heerlijk geluid! Echt de mooiste muziek die er bestaat!

Niertjes allebei aanwezig, maag was gevuld, ruggetje gesloten, uiteindelijk een volle blaas, hartje klopt prachtig en krachtig, kleine hersenen aanwezig, lipje gesloten! Oftewel, wij hebben (voor zover nu te zien) een gezond kind!!!!
Mijn god, wat valt er dan een last van je schouders zeg!

Uiteraard ging dit alles niet zomaar vanzelf... Halverwege de echo, als de mevrouw bij het hoofdje is, lukt het niet om deze goed in beeld te krijgen.
Kom maar even van die bank af en ga maar springen! Ehm, ok! Dus ik springen, met alle gevolgen van dien... Ik pies wat in mijn broek! Zij geneerde zich er meer voor dan ik, ik zou hierna naar huis gaan en gewoon me wassen en schone kleren aantrekken, no worries!
Weer kijken, nog niet gelukt! Nou ga nog maar even op de gang rennen, huppelen, wandelen, misschien lukt het daarna wel.
Dus daar loop je dan met je goeie gedrag, op je sokken over de gang te huppelen, rennen, sprinten en wat nog meer!
Na 10 minuten komt ze ons halen en poging 3, na nog wat duwen en sjorren lukt het dan eindelijk om het hoofd goed in beeld te krijgen om het te kunnen meten. Ook dat werd goedgekeurd!

Ze checkt nog even voor de 2e keer het geslacht en vermoed nog steeds dat het een dametje is. Dit is niet goed te zien door de navelstreng die tussen de benen doorloopt.
Maar ook geen duidelijke balletjes aanwezig, dus ze vermoed een meid! 
Manlief met tranen in zijn ogen, kuchend... Ik ben ontzettend gelukkig! Een konings-koppel!
Van die bank af en hup naar huis! Genieten!

Eenmaal thuis en het te hebben laten zinken, dringt tot me door dat ik mijn reguliere controle niet heb gehad. En dus ook niet de meting van mijn baarmoedermond! Niet geheel onbelangrijk in mijn geval!
Ik weer aan de bel, ja, waarom heeft u dat net niet gelijk gevraagd dan???! Zegt die doos doodleuk! Ehm nou, omdat ik net te horen heb gekregen dat wij een GEZONDE DOCHTER  krijgen! Maar goed, mijn volgende afspraak staat op 23 feb en dat is te lang, dan ben ik bijna 24 weken en heb dan weer de reguliere controle, dus ik wilde nu nog een controle! Geen probleem, volgende week woensdag. Dan ga ik toch nog even vragen, als ze toch met dat echo-ding in de weer is, of ze toch nog even wil spieken of het echt een meid is. Anders gaan we nog een geslachtbespaling doen!

Maar voor nu, intens gelukkig, opgelucht, genietend van het getrappel!

Tot snel!

Kus