17 oktober was mijn NOD. Nu 11 dagen verder en diverse positieve testen, begint het langzaam tot me door te dringen dat we zwanger zijn!!!
De 'kwaaltjes' komen en gaan. Bij vlagen misselijk, de klieren in mijn borsten doen enorm pijn sinds een paar dagen (maar ze zijn niet opgezet en stevig), lage rugpijn, warm/koud, moe...
In veel opzichten is het weer totaal anders dan vorige keer. Ik moet er ook maar gewoon in gaan geloven dat het dit keer wel mijn beurt is. Maar toch nog steeds moeilijk.
Vanmorgen is Moeders voor Moeders langsgeweest en uiteraard weer een mooie dikke vette streep op de test. (donkerder dan op de foto)
Zij was er in december ook en weet dus ook van de miskraam. Dus ze vraagt me, hoe voel je je nu? Vergeleken bij de zwangerschap waarvan je uiteindelijk een miskraam hebt gekregen. Dus ik reageer eigenlijk, nou totaal anders!
Om te beginnen nog steeds geen bruin/rood of wat voor soort verlies dan ook. Dat vind ik nog het meest sprekend op dit moment. Uiteraard geen garantie, maar geeft me meer hoop dan als ik nu weer bruinverlies zou hebben. Toch zijn de wc-bezoeken nog steeds spannend!
Dus zij liet me eigenlijk beseffen dat ik me nu zwangerder voel dan vorige keer. Dus moet ik ook NU genieten...
Ik vind het een hele gewaarwording dat ik er nu heel anders insta als in december/januari. Ik ben niet al het hele internet aan het afstruinen naar HET wiegje, een vervanging van mijn reeds aanwezige kinderwagen, behangetjes spotten, aankleding voor de kamer, etc...
Ik ben nog met niets van dat bezig! Laten we nu eerst maar eens de echo van volgende week afwachten, wat ook weer geen garantie is. Maar als daar een knipperlichtje te zien is (oh please laat er een knipperlichtje zijn) dan wordt het al een stuk realistiser!!
Voor nu, toch stiekem, heel voorzichtig steeds blijer! :wub
Bedankt weer voor het lezen! :kus
reacties (0)